Закат - Lestrez Boys

Пустошь и пыль

Разлитый виски

Густой ковыль

Рассветы низкие

Пьяный мотыль

Терпкие мысли

Пёс-поводырь

Мы вдвоём тут зависли

Нет, я не жалею

Я ждал того случая

Всё та же аллея,

А где место лучше?

Нет, я не болею

Лишь ивы плакучи

Мой разум светлеет,

Но сердце всё жгучее

Ты говоришь откройся мне (нет)

Но я как сундук на дне океана

Мой друг, ноты на фортепиано

Тебе скажут больше, чем я смогу выдавить сам

И внутри так темно:

Я больше не вижу себя в этих строках

Отмеренных сроках для многих

По мере тех, скольких я выгнал ненароком куда подальше

Чтобы не привязаться

Эта дорога

Куда она ведёт?

Здесь нет указателей

Круговой поворот

Среди обывателей

Каждый возьмёт кусок, безмолвно

Того, что было так дорого

Предатели, ну и где же вы?

Как создателем пренебрегшие

Благодетели — все вы грешные

Переобуться не забудьте — вы нездешние

Это последний закат — я выхожу за черту

И волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Это мой последний закат — я выхожу за черту

Эти волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Эй!

Здесь кто-нибудь есть?

Ну хоть кто-нибудь, кроме меня самого?

Может быть мне надоест

Всё оставлю как есть, и таких большинство

Нет!

Я должен писать, да я должен хоть что-нибудь делать

Плевать, то что скажут люди за пределами этой квартиры

Им меня не понять

Где, тот жизненный вздох?

Где те ясные и беззаботные дни?

Может быть я и не смог,

Но я точно уверен — не стал бы другим

Пусть в душе перепой

Иду наперекор себе вновь

Как старый герой, изувеченный вечной борьбой

Это мой последний закат — я выхожу за черту

И волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Это мой последний закат — я выхожу за черту

Эти волны пеплом горят, я потерял теплоту

Погасну в море тёмном-синем, абсолютно обессилен

Стану вместе со стихией одним целым навек

Шөл және шаң

төгілген виски

қалың қауырсын шөп

Таң аз

мас қан құрты

Ащы ойлар

бағыттаушы ит

Екеуміз осында іліндік

Жоқ, мен өкінбеймін

Мен сол сәтті күттім

Барлығы бірдей аллея

Ең жақсы жер қай жерде?

Жоқ, мен ауырмаймын

Тек жылап тұрған талдар

Менің санам жарқырайды

Бірақ жүрегі күйіп тұр

Сіз маған ашыңыз дейсіз (жоқ)

Бірақ мен мұхит түбіндегі сандық сияқтымын

Менің досым, фортепианоның ноталары

Сізге мен өзімді сығып алатынымнан көп нәрсе айтылады

Ал іші сондай қараңғы

Мен енді өзімді бұл жолдардан көрмеймін

Көптеген адамдар үшін өлшенген уақыт

Мен абайсызда тозаққа тепкенім сияқты

Қосылмау үшін

Бұл жол

Ол қайда апарады?

Мұнда ешқандай көрсеткіш жоқ

айналма

Қала тұрғындары арасында

Әркім үнсіз бір бөлігін алады

Ненің соншалықты қымбат екенін

Сатқындар, қайдасыңдар?

Жаратушы елеусіз қалғандай

Қайырымдылар – бәрің де күнәһарсыңдар

Аяқ киіміңізді ауыстыруды ұмытпаңыз - сіз бұл жерден емессіз

Бұл соңғы күннің батуы - мен сызықтан асып кетемін

Ал толқындар күл болып жанады, Жылуымды жоғалттым

Қара көк теңізге шығамын, әбден шаршап

Мен мәңгілікке элементтермен бір боламын

Бұл менің соңғы батуым - мен сызықтан асып кетемін

Күл боп өртенеді бұл толқындар, Жылуымды жоғалттым

Қара көк теңізге шығамын, әбден шаршап

Мен мәңгілікке элементтермен бір боламын

Эй!

Мұнда біреу бар ма?

Ең болмаса өзімнен басқа біреу ме?

Мүмкін жалығып қалармын

Мен бәрін сол күйінде қалдырамын, олардың көпшілігі солай

Жоқ!

Мен жазуым керек, иә мен бірдеңе істеуім керек

Бұл пәтердің сыртындағылардың не айтатыны маған бәрібір

Олар мені түсінбейді

Бұл өмір тынысы қайда?

Сол мөлдір, алаңсыз күндер қайда?

Мүмкін алмадым

Бірақ мен басқаша болмайтыныма сенімдімін

Жаныңызда ән шырқасын

Мен қайтадан өзіме қарсы шығамын

Мәңгілік күрестен майып болған кәрі батырдай

Бұл менің соңғы батуым - мен сызықтан асып кетемін

Ал толқындар күл болып жанады, Жылуымды жоғалттым

Қара көк теңізге шығамын, әбден шаршап

Мен мәңгілікке элементтермен бір боламын

Бұл менің соңғы батуым - мен сызықтан асып кетемін

Күл боп өртенеді бұл толқындар, Жылуымды жоғалттым

Қара көк теңізге шығамын, әбден шаршап

Мен мәңгілікке элементтермен бір боламын