Force et honneur - L'Algérino

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur la route de la vie sur mon fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Sorti du ventre de ma mère à environ 6 mois et demi, prématurément

Dès la naissance, une épreuve se met en scène

J’ai à peine vu le jour et je souffre déjà d’un manque d’oxygène

Erreur médicale ou destin pré-écrit

En tout cas, les médecins parlent d’une totale paralysie

Réalité implacable, dur d’accepter ce que je suis

Je recherche un coupable, en vain parce qu’il en est ainsi

Quand t’es petit tu demandes, pourquoi c’est tombé sur moi

Pourquoi moi?

Pourquoi la vie me foudroie?

Tant de questions sans réponses mais l'évidence est là

Je ne marcherai sûrement jamais dans ce monde-là

Mais parents souffrent immensément en silence

Tentent de le cacher mais dans leurs yeux de la tristesse, de l’impuissance

Malheureux de me voir marié à un fauteuil roulant, quand j’y repense

Les voir malheureux, c’est peut-être ma plus grande souffrance

Je leur dois tout, tant de sacrifices

Ils ont bâti leur vie autour de l’handicap de leur fils

J’ai l’impression d'être un toit pour eux, ils sont tout pour moi

Ils m’ont gardé avec eux, refuser de me mettre dans un internat

Mon quotidien, c’est des journées interminables

Passées devant la télé, des heures à gamberger

À se demander qui voudra bien m’amener pour aller chier

Ou qui m’aidera à faire des choses simples comme boire ou manger

M’habiller, me déshabiller même dans la nudité

Je suis toujours accompagné, je n’ai pas de jardin secret

Les miens sont solidaires, je vis mes épreuves en solitaire

Besoin de moments de solitude, la dépendance à l’autre me tue

Ce qui me tue le plus, c’est la façon dont on me regarde

Le miroir de la vie, c’est les gens et l’image qu’ils me renvoient

Celle de Salim l’handicapé qui fait de la peine

S’ils savaient comme je déteste ce regard empreint de peine

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Dieu m’a doté d’un handicap si je puis dire

M’a donné aussi la force inébranlable de vouloir construire

Fonder un foyer, me marier comme une personne valide

Voyez-moi, handicap n’est pas une fatalité

Les yeux vers le ciel, je rêve d’aimer, d'être aimé

Mais on ne me voit jamais comme un petit ami potentiel

Pas grave, l’espoir fait vivre et le rêve le fait durer

Impossible et jamais, des mots que je ne prononce jamais

J’ai aimé une fille, je l’ai dit à personne même pas à elle

J’ai pas voulu lui faire porter le poids de ma personne

Ma puce si tu te reconnais, je t’aime, je compte plus les fois

Où tu m’as fait oublier mon handicap et mes problèmes

Je t’inviterais bien à me suivre, viens avec moi, affronter la vie

Ses épreuves et ses péripéties

En plus, regarde le bon côté des choses, beauté

J’aurais d'énormes difficultés à te tromper

Fermons les yeux, laissons nos cœurs dialoguer

Au-delà des apparences, j’ai tant d’amour à te donner

Si par malheur tu les ouvrais

C’est que tu ne m'étais pas destinée, en aucun cas je t’en voudrais

Sachez, cette chanson n’est pas des larmes

Rangez vos mouchoirs, cette chanson n’est pas des larmes

Je relate juste des faits, je relate ce que je suis

Mon but, c’est que vous m’acceptiez comme je suis

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Je m’appelle Salim et j’ai 21 ans

Avec force et honneur, je roule sur les routes de la vie sur un fauteuil roulant

Souvent les gens me regardent étrangement

J’ai longtemps cru malheureusement que leur jugement est important

Менің атым Сәлім, жасым 21 де.

Күш пен абыроймен мен мүгедектер арбасында өмір жолында жүремін

Көбінесе адамдар маған біртүрлі қарайды

Мен, өкінішке орай, олардың пікірі маңызды екеніне бұрыннан сенгенмін

Менің атым Сәлім, жасым 21 де.

Анамның құрсағынан 6,5 ай шамасында, мерзімінен бұрын шықты

Туылғаннан бастап сот процесі жүреді

Мен күнді әрең көрдім және мен оттегінің жетіспеушілігінен зардап шегемін

Медициналық қате немесе алдын ала жазылған тағдыр

Қалай болғанда да, дәрігерлер толық паралич туралы айтады

Тынымсыз шындық, менің қандай екенімді қабылдау қиын

Мен кінәліні іздеймін, бекер, өйткені солай

Кішкентай кезіңде неге менің басыма түсті деп сұрайсың

Неге мен?

Неліктен өмір мені қинады?

Жауапсыз сұрақтар көп, бірақ дәлелдер бар

Мен ол дүниеде ешқашан жүрмейтінім сөзсіз

Бірақ ата-аналар үнсіздікте қатты қиналады

Оны жасыруға тырысыңыз, бірақ олардың көзінде мұң, дәрменсіздік

Ойлап қарасам, арбаға тұрмысқа шыққаныма қуанамын

Олардың бақытсыздығын көру менің ең ауыртпалығым шығар

Мен оларға барлығына қарыздармын, көптеген құрбандықтар

Олар өз өмірлерін ұлының мүгедектігі бойынша құрды

Мен олардың шатырындай сезінемін, олар мен үшін бәрі

Олар мені қасында ұстады, интернатқа беруден бас тартты

Менің күнделікті өмірім бітпейтін күндер

Теледидардың алдында, құмар ойынға сағаттап кетті

Мені ренжітетін кім екен деген ой

Немесе ішу немесе тамақтану сияқты қарапайым нәрселерді жасауға кім көмектеседі

Жалаңаш болса да киініңіз, шешініңіз

Үнемі еріп жүрмін, Сырлы бағым жоқ

Мен бірге тұрамын, сынақтарымды жалғыз өткіземін

Жалғыздық сәттері керек, басқаларға тәуелділік мені өлтіреді

Мені ең қатты өлтіретіні – адамдардың маған деген көзқарасы

Өмір айнасы – адамдар мен олардың маған қайтаратын бейнесі

Ауырып жатқан мүгедек Сәлімдікі

Егер олар менің бұл ауыр көріністі қаншалықты жек көретінімді білсе

Менің атым Сәлім, жасым 21 де.

Күш пен абыроймен мен өмір жолында мүгедектер арбасында жүремін

Көбінесе адамдар маған біртүрлі қарайды

Мен, өкінішке орай, олардың пікірі маңызды екеніне бұрыннан сенгенмін

Менің атым Сәлім, жасым 21 де.

Күш пен абыроймен мен өмір жолында мүгедектер арбасында жүремін

Көбінесе адамдар маған біртүрлі қарайды

Мен, өкінішке орай, олардың пікірі маңызды екеніне бұрыннан сенгенмін

Құдай маған былайша айтқанда мүгедектік берді

Сондай-ақ маған құрылысты қалайтын мызғымас күш берді

Отбасын құрыңыз, еңбекке жарамды адам болып үйленіңіз

Қараңызшы, мүгедектік өлім емес

Көзім көкке, Сүйуді, сүйгенді армандаймын

Бірақ мен ешқашан әлеуетті жігіт ретінде көрінбеймін

Маңызды емес, үміт өмір береді, ал арман оны ұзақ етеді

Мүмкін емес және ешқашан, мен ешқашан айтпайтын сөздер

Маған бір қыз ұнады, ешкімге айтпадым, тіпті оған да

Мен оны өзімнің адамымның салмағын көтергім келмеді

Жаным сен өзіңді танысаң, мен сені сүйемін, мен енді уақыт санамаймын

Сіз маған кемшілігім мен проблемаларымды ұмыттырдыңыз

Артымнан еруге, менімен бірге жүруге, өмірмен бетпе-бет келуге шақырар едім

Оның сынақтары мен шытырман оқиғалары

Оның үстіне жақсы жағына қараңыз, сұлулық

Мен сені алдауым қиын болар еді

Көзімізді жұмып, жүрегіміз сөйлессін

Сырт көзге қарағанда, менде саған айтар махаббатым бар

Егер сіз оларды бақытсыздықпен ашсаңыз

Бұл сен маған арналмағансың, мен сені кінәламаймын

Біл, бұл ән көз жас емес

Майлықтарыңды таста, бұл ән көз жас емес

Мен жай ғана фактілерді хабарлап отырмын, мен өзімнің қандай екенімді хабарлап отырмын

Менің мақсатым - сен мені мен сияқты қабылдау

Менің атым Сәлім, жасым 21 де.

Күш пен абыроймен мен өмір жолында мүгедектер арбасында жүремін

Көбінесе адамдар маған біртүрлі қарайды

Мен, өкінішке орай, олардың пікірі маңызды екеніне бұрыннан сенгенмін

Менің атым Сәлім, жасым 21 де.

Күш пен абыроймен мен өмір жолында мүгедектер арбасында жүремін

Көбінесе адамдар маған біртүрлі қарайды

Мен, өкінішке орай, олардың пікірі маңызды екеніне бұрыннан сенгенмін