The Withering Titan - Krypts

Endless total desolation of ever

stretching black horizon that permeates between all.

The solitary beacon stands still.

Spawn of sunken stellar graves,

of hearts burned and pierced under the ages

Primordial asymmetries that spat forth the

Promethean seeds sown into the ever spreading desert sands.

Blinding light reaching through the aphotic horizon.

Transforming opposites,

innards of purest alchemy, hidden in obscurity.

At the threshold of darkness feeble

seeds blown into wind inseminating nothing.

Fall, The Withering Titan.

Мәңгілік шексіз толық қаңырап

барлығының арасына еніп жатқан қара көкжиек.

Жалғыз маяк бір орында тұр.

Батқан жұлдызды бейіттердің уылдыры,

  жүректердің өртеніп, ғасырлар бойы тесілген

Түкірген алғашқы асимметриялар

Прометей тұқымдары үнемі жайылып жатқан шөл құмдарына себілген.

Афотикалық горизонт арқылы соқыр жарық.

Қарама-қарсылықты түрлендіру,

беймәлім таза алхимияның ішкі іштері.

Қараңғылық босағасында әлсіз

желге үрленген тұқымдар ештеңе ұрықтанбайды.

Күз, қурап бара жатқан титан.