Голубые глаза - Константин Сокольский

Помнишь, осенней порой

Я там встречался с тобой.

Ты мне сказала: «Прости».

Лишним стоял на пути.

Сердце разбила мое,

Счастья тобой не дано.

Голубые глаза, вы пленили меня,

Средь ночной тишины

Ярким блеском маня.

Голубые глаза, в вас так много огня,

Вы влечете к себе, голубые глаза,

Страсть и нежность тая.

Голубые глаза, в вас горит бирюза,

И ваш взор голубой,

Словно небо весной.

Голубые глаза, столько страсти и огня

В этих чудных глазах.

Голубые глаза покорили меня.

Күзде есіңде ме

Мен сені сонда кездестірдім.

Сіз маған: «Кешіріңіз» дедіңіз.

Артықшылық жолында тұрды.

Жүрегімді жаралады

Бақыт саған берілмейді.

Көк көз, мені баурап алдың

Түн тыныштығының ортасында

Жарқын жарқылмен шақырады.

Көгілдір көздер, сенде от көп,

Сіз тартасыз, көк көзді,

Құмарлық пен нәзіктік ериді.

Көк көздер, көгілдір жанып тұр сенде,

Ал сенің көздерің көк

Көктемдегі аспан сияқты.

Көгілдір көздер, соншалықты құмарлық пен от

Сол керемет көздерде.

Көк көздер мені баурап алды.