Темочка - Колибри

О темочка избитая та Про крылья голубые самолета,

Которые уносят выше солнца

И растворяют где-то в облаках

Знакомые черты любимого лица.

Никого нет вокруг,

Никого нет вокруг,

Никого нет вокруг,

Никого нет…

Но где же, где же, где же ты…

И словно ты стоишь одна в пустыне аж Иль смотришь на себя в осколки зеркальца,

И манит за собой несбыточный мираж,

Стремясь обманным ликом обмануть,

И из осколков не собрать черты любимого лица.

Никого нет вокруг,

Әй, әлгі сыршыл тақырып Көк ұшақтың қанаты туралы,

Бұл сізді күннен де биік қояды

Және бұлттардың бір жерінде ерітіңіз

Сүйікті тұлғаның таныс ерекшеліктері.

Айналада ешкім жоқ

Айналада ешкім жоқ

Айналада ешкім жоқ

Ешкім жоқ…

Бірақ сен қайда, қайда, қайдасың...

Сен айдалада жалғыз тұрғандай немесе айна бөліктерінде өзіңе қарап тұрғандай,

Ол орындалмайтын миражды шақырады,

Алдамшы жүзбен алдауға тырысып,

Ал фрагменттерден сіз өзіңіздің сүйікті бетіңіздің ерекшеліктерін жинай алмайсыз.

Айналада ешкім жоқ