Олигофрен - ХЕДШОТ

Проснулся он утром, продрал глаза,

Посмотрел на часы, ничего не сказал.

Оделся, умылся и вышел за дверь.

Он дышал глубоко,

в нем пульсировал зверь.

Он стоял не дыша.

Он ловил голоса.

Все стоял и смотрел и не верил глазам.

Сквозь ряды бетонных стен

видит мир олигофрен.

Он смеется нам в лицо

и тянет за собой на дно.

Олигофрен!

Олигофрен!

Рассыпаются мысли, трезвеют глаза.

Пальцы лепят растоптанный мир из песка.

Непослушные чувства разбудит весна,

Придет ниоткуда, уйдет в никуда.

Он стоял не дыша.

Он ловил голоса.

Все стоял и смотрел и не верил глазам.

Сквозь ряды бетонных стен

видит мир олигофрен.

Он смеется нам в лицо

и тянет за собой на дно.

Олигофрен!

Олигофрен!

Снова рвотный рефлекс — шепчут губы знакомое имя,

Дядя Сэм на костре, в нем «Чистое поле» и «Буря в пустыне».

Как тротиловый цех, распускаясь, взорвутся бутоны в его руках.

Только радость и смех.

Только слезы и стоны, а в город пришла весна.

Сквозь ряды бетонных стен

Видит мир олигофрен.

Он смеется нам в лицо

И тянет за собой на дно.

Олигофрен!

Олигофрен!

Таңертең тұрып, көзін ашты,

Ол сағатына қарап, үндемеді.

Киініп, жуынып, есіктен шықтым.

Ол терең дем алды

аң оның ішінде ырылдады.

Ол дем алмай тұрып қалды.

Ол дауыстарды ұстады.

Барлығы тұрып қарап, өз көздеріне сенбеді.

Бетон қабырғаларының қатарлары арқылы

олигофрениялық дүниені көреді.

Ол біздің бетімізге күледі

және оны түбіне қарай тартады.

Олигофрениялық!

Олигофрениялық!

Ойлар шіреніп, көздер сарғайып.

Саусақтар тапталған дүниені құмнан жасайды.

Көктем тентек сезімдерді оятады,

Ол жоқ жерден келеді, ешқайда кетпейді.

Ол дем алмай тұрып қалды.

Ол дауыстарды ұстады.

Барлығы тұрып қарап, өз көздеріне сенбеді.

Бетон қабырғаларының қатарлары арқылы

олигофрениялық дүниені көреді.

Ол біздің бетімізге күледі

және оны түбіне қарай тартады.

Олигофрениялық!

Олигофрениялық!

Тағы да гаг рефлексі - еріндер таныс есімді сыбырлайды,

Бағанада Сэм ағай, ондағы «Ашық дала» және «Шөл дауыл».

ТНТ шеберханасы сияқты гүлдеп, қолында бүршіктер жарылады.

Тек қуаныш пен күлкі.

Тек жылап, еңіреп, қалаға көктем келді.

Бетон қабырғаларының қатарлары арқылы

Олигофрения әлемді көреді.

Ол біздің бетімізге күледі

Және оны түбіне тартады.

Олигофрениялық!

Олигофрениялық!