I've Grown Accustomed to Your Face - Kenny Dorham

Damn!

Damn!

Damn!

Damn!

I’ve grown accustomed to her face

She almost makes the day begin

I’ve grown accustomed to the tune that

She whistles night and noon

Her smiles, her frowns

Her ups, her downs

Are second nature to me now

Like breathing out and breathing in

I was serenely independent and content before we met

Surely I could always be that way again

And yet

I’ve grown accustomed to her look

Accustomed to her voice

Accustomed to her face

I can see her now, Mrs. Freddy Eynsford-Hill

In a wretched little flat above a store

I can see her now, not a penny in the till

And a bill collector beating at the door

She’ll try to teach the things I taught her

And end up selling flowers instead

Begging for her bread and water

While her husband has his breakfast in bed

In a year, or so, when she’s prematurely grey

And the blossom in her cheek has turned to chalk

She’ll come home, and lo, he’ll have upped and run away

With a social-climbing heiress from New York

Poor Eliza.

How simply frightful

How humiliating!

How delightful

How poignant it’ll be on that inevitable night

When she hammers on my door in tears and rags

Miserable and lonely, repentant and contrite

Will I take her in or hurl her to the walls

Give her kindness or the treatment she deserves

Will I take her back or throw the baggage out

But I’m a most forgiving man

The sort who never could, ever would

Take a position and staunchly never budge

A most forgiving man

But, I shall never take her back

If she were even crawling on her knees

Let her promise to atone

Let her shiver, let her moan

I’ll slam the door and let the hell-cat freeze

But I’m so used to hear her say

Good morning everyday

Her joys, her woes

Her highs, her lows

Are second nature to me now

Like breathing out and breathing in

I’m very grateful she’s a woman

And so easy to forget

Rather like a habit

One can always break

And yet

I’ve grown accustomed to the trace

Of something in the air

Accustomed to her face

Шайтан алғыр!

Шайтан алғыр!

Шайтан алғыр!

Шайтан алғыр!

Мен оның бетіне үйреніп қалдым

Ол күнді бастады

Мен бұл әуенге үйреніп қалдым

Ол түнде және түсте ысқырады

Оның күлімсіреген, қабағы түйілген

Оның көтерілуі, оның құлдырауы

Мен үшін                                                                                                              �

Тыныс алу және тыныс алу сияқты

Мен кездестірмес бұрын мен тәуелсіз және мазмұны болдым

Әрине, мен әрқашан осылай болуым мүмкін еді

Және әлі

Мен оның сыртқы түріне үйреніп қалдым

Даусына үйреніп қалған

Оның бетіне үйреніп қалған

Мен оны қазір көріп тұрмын, Фредди Эйнсфорд-Хилл ханым

Дүкеннің үстіндегі бейшара пәтерде

Мен оны қазір көріп тұрмын, кассада бір тиын да жоқ

Есікті соғып жатқан есепшот инкассаторы

Ол маған үйреткен нәрселерді үйретуге тырысады

Оның орнына гүлдерді сата аласыз

Наны мен суын сұрап

Күйеуі таңғы асын төсекте ішіп жатқанда

Бір жылда немесе одан да, ол сенен бұрын сұр болған кезде

Ал оның бетіндегі гүл борға айналды

Ол үйге келеді, міне, ол тұрып, қашып кетеді

Нью-Йорктегі әлеуметтік альпинист мұрагерімен

Бейшара Элиза.

Қандай жай ғана қорқынышты

Қандай масқара!

Қандай тамаша

Сол еріксіз түнде бұл қаншалықты ауыр болады

Ол көз жасы мен шүберекпен менің есігімді соққанда

Қайғылы және жалғыз, өкінген және өкінген

Мен оны ішке кіргіземін бе, әлде қабырғаға лақтырам ба?

Оған мейірімділік көрсетіңіз немесе ол лайық емделіңіз

Мен оны қайтарып аламын ба, әлде жүкті тастаймын ба?

Бірақ мен ең кешірімді адаммын

Ешқашан алмаған, ешқашан жасай алмайтын түрі

Бір позицияны ұстаныңыз және ешқашан тайсалмаңыз

Өте кешірімді адам

Бірақ мен оны ешқашан қайтармаймын

Ол тіпті тізесімен жорғаласа

Ол кешіруге уәде берсін

Оның дірілдеп, ыңылдасын

Мен есікті тарс жауып, мысықтың тоңуына жол беремін

Бірақ мен оның сөзін естуге үйреніп қалдым

Қайырлы таң күнде

Оның қуанышы, оның қайғысы

Оның биіктері, төмендері

Мен үшін                                                                                                              �

Тыныс алу және тыныс алу сияқты

Мен оның әйел болғанына өте ризамын

Ұмыту оңай

Әдет сияқты

Адам әрқашан сынуы мүмкін

Және әлі

Мен ізге  үйреніп қалдым

Ауадағы бір нәрседен

Оның бетіне үйреніп қалған