Wiersz Ostatni - Kasia Lins

Tyś mnie kochała, ale nie tak jak kochać trzeba

I szliśmy razem ale nie w takt, przebacz, przebacz

Ja jeszcze długo… Rok albo dwa, potem zapomnę

Teraz gdy boli, teraz gdy trwa, dzwonie podzwonne

A Tobie miła na co ten dzwon brzmiący z oddali

Miłość niewielka błahy jej zgon i idziesz dalej

A Tobie miła na co ten dzwon brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon i idziesz dalej

Cóż mam od życia troskę i pieśń, Ciebie już nie ma

Muszę im ufać, muszę je nieść, pisać poemat

Cóż mam od życia?

Chyba już wiesz, czujna i płocha?

Tylko ten smutek, tylko ten wiersz, który mnie kocha

A Tobie miła na co ten dzwon, brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon i idziesz dalej

A Tobie miła na co ten dzwon, brzmiący z oddali

Miłość niewielka, błahy jej zgon

A Tobie miła na co ten dzwon

Miłość niewielka błahy jej zgon

A Tobie miła na co ten dzwon

Miłość niewielka, błahy jej zgon

I idziesz dalej

Сіз мені сүйдіңіз, бірақ сүю керек сияқты емес

Біз бірге жүрдік, бірақ уақыт жоқ, кешіріңіз, кешіріңіз

Ұзақ уақыт ... Бір-екі жыл, содан кейін мен ұмытамын

Енді ауырса, енді ауырады, шырылдап жатыр

Алыстан соғылған мына қоңырауға ризасың

Махаббат, кішкене ұсақ-түйек, оның өлімі және сіз жалғастырасыз

Алыстан соғылған мына қоңырауға ризасың

Кішкентай махаббат, оның өлімі, сіз әрі қарай жүресіз

Е, менде өмірден қамқорлық та, ән де бар, енді сен жоқсың

Оларға сенуім керек, арқалап жүруім керек, өлең жазуым керек

Мен өмірден не алдым?

Менің ойымша, сіз әлдеқашан білесіз бе, сергек және ұялшақ па?

Тек осы мұң, мені сүйген осы ғана өлең

Алыстан естілген мына қоңырауға ризасың

Кішкентай махаббат, оның өлімі, сіз әрі қарай жүресіз

Алыстан естілген мына қоңырауға ризасың

Кішкентай махаббат, оның өлімі

Ал сізге, бұл қоңырау не үшін

Оның өлімін шамалы сүю

Ал сізге, бұл қоңырау не үшін

Кішкентай махаббат, оның өлімі

Ал сен жүре бер