Mam'selle - Johnny Hartman

It was Montmartre

It was midnight

Come to think of it

It was spring

There was music

I was listening

Then in the room somewhere someone began to sing

This melody made for remembering

A small cafe, mam’selle

Our rendezvous, mam’selle

The violins were warm and sweet and so were you, mam’selle

And as the night danced by

A kiss became a sigh

Your lovely eyes

Seem to sparkle just like wine does

No heart ever yearned the way that mine does, for you

And yet I know too well

Someday we’ll say goodbye

Then violins will cry

And so will I, mam’selle

Бұл Монмартр болатын

Түн ортасы болды

Ойланып көрейік

Бұл көктем болатын

Музыка болды

Мен тыңдап отырдым

Содан кейін бөлмеде біреу ән айта бастады

Бұл әуен есте сақтау үшін жасалған

Шағын кафе, мамсель

Біздің кездесуіміз, апам

Скрипкалар жылы әрі тәтті болды, сіз де солай болдыңыз, мамсель

Түн билегенде

Сүйісу күрсінуге айналды

Сенің сүйкімді көздерің

Шарап сияқты жарқыраған сияқты

Ешбір жүрек менікі сияқты сені аңсаған емес

Және мен өте жақсы білемін

Бір күні біз қоштасатын боламыз

Сонда скрипкалар жылайды

Мен де солай боламын, апам