The Firstborn from Murk - Inferno

Nastal čas zabít ticho spásných modliteb

a plivat do tváře světské marnosti v hanbě.

Dej mé vůli sílu z naprosté nicoty, třesku a hříchu

a mohu pochodovat vstříc;

k Tobě můj pane nahý.

Proveď mne branami, světů tam hluboko dole.

Dovol mi se postavit po tvé levici na okraj božství

a zabodni svůj trojzubec z nejčernější větve hříchů

do mého těla a srdce, jenž vkládá kacířství v naše buňky,

ať opět uzřím archetyp věčného smilství a chaosu.

Vzývej mé tělo do své svatyně zvané smrt, v tanci neřesti, v tanci chtíče

věčného zla.

Roztroušený kráčím k zlomenému světlu života do ohně hříchu a jedu

v souřadnicích rozporu, nikdy a nikde, kde vesmír stagnuje

a tvé prázdné nic je pro mne více než mé já - Slunce člověka.

Nepřekonané světlo, co padělá božskou tkáň a jednou provždy pohřbí vše lidské.

Polykám všechnu pustinu z vězení tohoto života, mimo realitu v masce zoufalství,

hanby, perverze a odpadu.

Kde není žádná svatá božskost, žádná pravda, žádný sen, jen globální zatuchlost

evangelia, obraz vesmíru, že láska je zákon jako skrytá realita ničící řád…

Umírám, procitám na počátek ve svůj vlastní prvek do bran bílé smrti…

tvojí milostí.

Құтқару дұғаларының үнсіздігін өлтіретін уақыт келді

және ұяттан дүниелік босқа түкіру.

Менің еркімді мүлде жоқтың, жарылыстың және күнәнің күшін бер

және мен қарай жүре аламын;

Сізге тақсыр жалаңаш.

Мені қақпалардан, тереңдегі әлемдерден өткізіңіз.

Маған құдайлықтың шетінде сол жағыңызда тұруға рұқсат етіңіз

және күнәлардың ең қара бұтағынан үш сауытыңызды тесіңіз

біздің жасушаларымызға бидғат салатын денем мен жүрегіме,

мәңгілік азғындық пен хаос архетипін тағы бір рет көрейін.

Менің тәнімді өлім деп аталатын киелі үйіңізге, жамандық биіне, нәпсі биіне шақырыңыз

мәңгілік зұлымдық.

Шашырап, мен күнә мен уланудың отына өмірдің сынған нұрына қарай жүремін

қайшылықты координаттарда, ешқашан және еш жерде ғалам тоқырауға ұшырамайды

ал сенің бос ешнәрсең мен үшін менің өзімнен артық емес - адамның Күні.

Құдайдың тінін қолдан жасап, адамның бәрін біржолата көметін керемет жарық.

Мен бұл өмір түрмесінің барлық бос жерлерін жұтып қоямын, үмітсіздік маскасындағы шындықты қоспағанда,

ұят, азғындық және ысырапшылдық.

Қасиетті тәңірлік, шындық, арман жоқ жерде жаһандық тоқырау ғана

Інжіл, сүйіспеншілік - тәртіпті бұзатын жасырын шындық ретінде заң екендігі туралы ғаламның бейнесі ...

Мен өліп жатырмын, мен өзімнің элементімде ақ өлімнің қақпасына оянамын ...

сенің рақымыңмен.