Sonbahar - Ilham

Dudaklarım kanar gidersin

İki rüyanın ortasında uykusuzluk hapsi

Kalbi mağlup eden özür cümlelerine tabi kaldım

O yüzden bu tamiri mümkünsüz halim asi

Dilimde nükteler yok artık elime kalan sahte bir vaha

Ziyan olurken hep mi sonbahar

Derdi neydi eylülün benimle onunla gitti hepsi

Sonlar hep sınırsız hüzne mazhar

İnsana bak

Bak bu talihim yara

Nerede sebep gülmek için göster artık onu bana

Hiç halim yok inan solan güllerinden solumaya

Yorgun argınım ve dargınım bütün yalanlara

Bu hiçlik ortasında güvenim kalmadığında

Dünyaları reddedip sığındım ölüm yalnızlığına

Alıştım şanssızlığıma şaşırmaktan usandım

Ben gözümü kapatmamıştım sen yeni uyandın

Ne gözümde korkusu ne ağzımda tortusu var bu hayatın

Bir elimde geçmişim dilimde küfür çok defa yenilmişim

Uçurumun kenarından seyre daldım İstanbul’u bütün gece

Halim yok mecalim yok söz vermedim ben gülmeye

Gülünecek bir şey yok

İçim sızlıyorken siz de gülmeyin

Dünyamı yakıp yıkıp gitmeyin

Fazla bir şey istememiştim dokunma demiştim

Şu yalnızlığım huzurluydu gelip bozma demiştim

Yaşanmazmış kimse için bakışım değişti

Senin suçun yok bu devrin kalbi delik deşikmiş

Ben böyle umutsuzluk girbadında yetiştim

Ne ben varolayım ne de sen beni değiştir

Faydasız cümleler inan vakit çok geç

Bende binlerce var sen de kendine bir dert seç

Ezber hayatlarınız hayatımdan ayıp

Yalnızlığın kurak çöllerindeyim uzağımdan geç

Менің ерніме қан кетеді

Екі арманның ортасында ұйқысыздық

Мен жүрегімді ауыртатын кешірім сұраймын

Міне, менің орны толмас күйім бүлікшіл

Тілімде қалжың жоқ енді менде жалған оазис қалды

Ысырап жатқанда ылғи күз бе

Қыркүйек не болды, ол менімен және олармен бірге барды

Соңы әрқашан бітпейтін қайғы

адамға қара

Қараңызшы, бұл менің сәтсіздігім

Күлімсіреудің себебі қайда, оны маған көрсет

Көңіл-күйім жоқ, солған раушан гүлдеріңнен дем аламын деп сенемін

Өтіріктің бәрінен шаршадым, ренжідім

Мынау жоқ жерде, сенімім жоқ кезде

Дүниелерді жоққа шығарып, өлімнің жалғыздығын паналадым

Көніп қалдым, сәтсіздігіме таң қалудан шаршадым

Мен көзімді жұмадым, сен енді ғана ояндың

Бұл өмірден көзімде қорқыныш та, аузымда тұнба да жоқ

Өткенім бір қолымда, Тілімде ант беріп, Талай рет жеңілдім

Мен Стамбулды түні бойы жартастың шетінен тамашаладым

Көңіл жоқ, күш жоқ, Күлемін деп уәде бермедім

күлетін ештеңе жоқ

Мен қиналсам күлме

Менің әлемімді өртеп жібермеңіз және кетіңіз

Көпті қаламадым, тиіспе дедім

Жалғыздығым тыныш болды, келме, бұзба дедім

Мен жоқ адамға деген көзқарасымды өзгертті

Сенің кінәң емес, бұл дәуірдің жүрегі саңылауларға толы

Мен сондай үмітсіздіктің құйынында өстім

Не мен бармын, не сен мені өзгертпейсің

Пайдасыз сөйлемдер, сеніңіз, тым кеш

Менде мыңдаған, сен өзіңе бір мәселені таңдайсың

Сіздің жаттаған өмірлеріңіз менің өміріме ұят

Жалғыздықтың қуаң шөлдерінде жүрмін, өтіп кетші мені