Grace - Ikuinen Kaamos

The yellow leaves fly with the wind

Covering the graves below

The willow

The old man stands in the doorway

Wiping his

Eyes with soiled sleeve

He kneels at the foot of the

Graves

And touches the time-worn epitaph

Blessed are the

Pure in heart

For they shall see God

The grief of

Loss claws at his bleak soul

The wind carries the first

Freezing rain

With the rain appears a light

The

Bright ray of the cold autumn day

It illuminates the cliffs

Beyond the field

And casts vast shades upon the soaked

Grass

The man recoils from his distant thoughts

The

Rain flows along his furrowed cheeks

He stares at the warmth

Of caressing light

And weeps the unseen tears with the

Rain

He touches the grass with the palm of his

Hand

And lets the wind sway him towards the past

He

Follows the path of forgotten oblivion

And vanishes in the

Rain on his dying day

Сары жапырақтар желмен бірге ұшады

Төмендегі қабірлерді жабу

тал

Есік алдында қария тұр

Оны сүрту

Жеңі кірленген көздер

Ол табанында тізерлейді

Бейіттер

Және ескірген эпитафияға қол тигізеді

Берекелі

Жүрегі таза

Өйткені олар Құдайды көреді

қайғысы

Оның мұңайған жанының тырнақтарын жоғалту

Жел біріншіні көтереді

Аязды жаңбыр

Жаңбырмен жарық пайда болады

The

Күздің салқын күнінің жарқын сәулесі

Ол жартастарды жарықтандырады

Алаңнан тыс

Және суланғанға кең реңк береді

Шөп

Адам алыстағы ойларынан тайды

The

Жаңбыр оның борышталған жақтарын бойлай ағып жатыр

Ол жылуға қарады

Еркелететін жарықтан

Көрмеген көз жасынмен бірге жылайды

Жаңбыр

Ол шөпке оның алақанымен тиіп тұр

Қол

Ал жел оны өткенге қарай бұрады

Ол

Ұмытылған ұмыту жолымен жүреді

ішінде жоғалады

Оның өлетін күні жаңбыр