Solar Landslide - Hypergiant

When the mirror is gone

When the reflection fades

What remains of ourselves

But the blackness of space?

Our time has run out

Meet our own deserved fate

A scream won’t be heard

With no one to hear

The falling of trees

Will fall on deaf ears

Beacon in the dark

Extinguishes us

Atlas has grown tired

His burden too great

Crushed by the fall

Of Hyperion’s weight

Our time has run out

Meet our own deserved fate

Tyrant

King of the darkness rising from the blackness of the silent void

Tear the mantle from giver of life

Oh, monster, tyrant, object devoid of a soul

Sun

Turn the day

Into night

Break the seasons…

Every liar

And every thief

All of our hatred

And selfish conceit

And all of the hopes

We held in the sky

Are gone in the blink of an eye

Айна жоқ болған кезде

Шағылысқан кезде

Өзімізден не қалады

Бірақ ғарыштың қараңғылығы?

Уақытымыз таусылды

Өзіміздің лайықты тағдырымызды қарсы алыңыз

Айқай естілмейді

Ешкім естусіз

Ағаштардың құлауы

Құлаққа                                                                |

Қараңғыда маяк

Бізді сөндіреді

Атлас шаршады

Оның жүгі тым үлкен

Күзде қираған

Hyperion салмағынан

Уақытымыз таусылды

Өзіміздің лайықты тағдырымызды қарсы алыңыз

Тиран

Тыныштықтың қараңғылығынан көтерілетін қараңғылықтың патшасы

Өмір сыйлаушының мантиясын жыртып ал

О, құбыжық, тиран, жаны жоқ зат

Күн

Күнді бұрыңыз

Түнде

Жыл мезгілдерін үзу…

Әрбір өтірікші

Және әрбір ұры

Біздің өшпенділігіміз

Және өзімшілдік

Және барлық  үміттер

Біз аспанда ұстадық

Көзді ашып-жұмғанша жоғалып кетті