The Tale Of A Nocturnal Empress - Hades

The wolves howled at the moon

That chilly autumn night

And cold winds whispered through

The scattered leaves

When the first light from

A late, yet crimson dawn

Shined through the morning mist…

She was dead… and so reborn

Caught in a web of silver beams

Thrown from an ocean of stars

A sea that from now, always

Shall haunt her existence

She exists only in darkness

She feeds from the vain of

An innocent child

Yet she is strong

Unbound by the chains of

Mortality

Sometimes under

The ocean of stars

She gazes at the black horizon

Wistful thoughts of death

She wish for sleep

She has no quest

Just an eternal lust for blood

Always walk alone — eternally!

She is the eye of the raven

She is the ear of the wolf

She is mockery it self

Of the holy trinity

She is the pleasure concived

From your pain

The empress of nocturnals

Thou shalt fear

And thou shalt serve

And thou shalt… die

In her embracing kiss of death

Қасқырлар айға айқайлады

Күздің сол салқын түні

Ал суық желдер сыбырлады

Шашылған жапырақтар

Алғашқы жарық шыққан кезде

Кеш, бірақ қызыл таң

Таңертеңгі тұман арқылы жарқыраған…

Ол өлді... және қайта қайта туылды

Күміс бөренелер торында

Жұлдыздар мұхитынан лақтырылған

Қазірден бастап, әрқашан болатын теңіз

Оның бар болуын қуантады

Ол қараңғыда ғана бар

Ол бекерден тамақтанады

Бейкүнә бала

Дегенмен ол күшті

тізбектерімен байланысты

Өлім

Кейде астында

Жұлдыздар мұхиты

Ол қара көкжиекке қарайды

Өлім туралы асқынған ойлар

Ол ұйықтағысы келеді

Оның ізденісі жоқ

Қанға деген мәңгілік құштарлық

Әрқашан жалғыз жүріңіз — мәңгілік!

Ол қарғаның көзі

Ол қасқырдың құлағы

Ол өзін мазақ етеді

Қасиетті үштік туралы

Ол ойдан шығарылған ләззат

Сіздің ауырсынуыңыздан

Түнгі  императрица

Сен қорқасың

Ал сен қызмет етесің

Ал сен... өлесің

Оның құшақтап сүйгенінде