Вернёшься – ты будешь героем - Григорий Поженян

Вернешься – ты будешь героем,

Ты будешь бессмертен – иди!

И стало тревожно, не скрою,

И что-то кольнуло в груди.

И рухнул весь мир за плечами;

Полшага вперед – и в века!

Как трудно в тяжелом молчаньи

Коснуться рукой козырька!

Расправить шинельные складки,

Прислушаться к дальней пальбе,

Взять светлую сумку взрывчатки,

И тут же забыть о себе.

А почестей мы не просили,

Особых наград за дела:

Нам общая слава России

Солдатской наградой была…

Да много ли надо солдату,

Что знал и печаль и успех:

По трудному счастью – на брата,

Да красное знамя – на всех.

Қайт, сен батыр боласың

Сіз өлмейтін боласыз - кетіңіз!

Бұл дабыл болды, мен жасырмаймын,

Ал кеудеме бірдеңе шаншып кетті.

Бүкіл әлем оның артынан құлады;

Жарты қадам алға – ғасырға!

Ауыр тыныштықта бұл қандай қиын

Қолыңызбен қалқаны түртіңіз!

Пальто бүктемелерін түзетіңіз,

Алыстағы отты тыңда

Жарылғыш зат салынған жеңіл сөмкені алыңыз,

Сосын өзіңді ұмыт.

Біз құрмет сұраған жоқпыз,

Іс-әрекеттер үшін арнайы марапаттар:

Біз Ресейдің ортақ даңқымыз

Жауынгердің марапаты...

Солдатқа қанша керек

Оның қайғыны да, сәттілікті де білгені:

Қиын бақыт - ағаға,

Иә, қызыл жалау барлығына арналған.