In the Bleak Midwinter - Gregorian, Густав Холст

In the bleak midwinter, frosty wind made moan,

Earth stood hard as iron, water like a stone;

Snow had fallen, snow on snow, snow on snow,

In the bleak midwinter, long ago.

Our God, Heaven cannot hold Him, nor earth sustain;

Heaven and earth shall flee away when He comes to reign.

In the bleak midwinter a stable place sufficed

The Lord God Almighty, Jesus Christ.

Enough for Him, Whom cherubim, worship night and day,

Breastful of milk, and a mangerful of hay;

Enough for Him, Whom angels fall before,

The ox and ass and camel which adore.

Angels and archangels may have gathered there,

Cherubim and seraphim thronged the air;

But His mother only, in her maiden bliss,

Worshipped the beloved with a kiss.

What can I give Him, poor as I am?

If I were a shepherd, I would bring a lamb;

If I were a Wise Man, I would do my part;

Yet what I can I give Him: give my heart.

Қараңғы қыста аязды жел ыңылдады,

Жер темірдей қатты, су тастай қатты;

Қар жауды, қарға қар, қарға қар,

Баяғыда қыстың қараңғы ортасында.

Біздің Құдайымыз, оны аспан да, жер де ұстай алмайды;

Ол патшалық еткенде, аспан мен жер қашып кетеді.

Қараңғы қыста тұрақты орын жеткілікті

Құдіретті Құдай Иеміз, Иса Мәсіх.

Керуптар күндіз-түні ғибадат ететін Оған жетеді,

Емізу сүт, төсек  шөп;

Алдыңнан періштелер түскен Оған жетеді,

Өгіз, есек және түйе табынатын.

Онда періштелер мен бас періштелер жиналған болуы мүмкін,

Керубтар мен серафимдер ауаны шарпыды;

Бірақ оның анасы ғана, өзінің алғашқы бақытында,

Сүйіктісіне сүйеді.

Мен оған не бере аламын, мен кедей болсам боламын?

Егер мен қойшы болсам, мен қозыны әкелетін едім;

Егер мен дана адам болсам, мен өз бөлігін жасар едім;

Мен оған не бере аламын: жүрегімді бер.