Southwest Passage - Ghostlimb

The sordid memories were chasing me

Along the swollen latitudes of a rotten globe

Its time to hang them up

Like sweaty clothes out the window

Once i used to care about coming home

The feeling drowned out easy by the engine drone

Along the bloated longitude of a rotten globe

I always came back

With some long story to tell

Tinged with the helplessness

Of unrelatable detail

But like the monotony of a metronome

I always come home

Жаман естеліктер мені қуып жетті

Шіріген глобустың ісінген ендіктері бойымен

Оларды іліп қою уақыты келді

Терезеден терлеген киім сияқты

Бірде мен үйге келу үшін қамқор болдым

Бұл сезімді дрон қозғалтқышы оңай басып тастады

Шіріген глобустың үлкен бойлығы бойынша

Мен әрдайым қайтып келетінмін

Айтуға болатын ұзақ әңгіме

Дәрменсіздікке бөленген

Бір-біріне қатысы жоқ бөлшектер

Бірақ метрономның монотондылығы сияқты

Мен әрдайым үйге келемін