The Inevitable Fear of Existence - Full of Hell

What was lost?

What was gained?

No color exists out of this frame.

Be born again.

Be born anew.

Escape our end for a higher form of truth.

Ever conscious in absent light.

The sun cracks everything in my line of sight.

Nothing’s better, nothing’s worse.

I’m finally part of apathy’s curse.

Both mother and father still hide behind.

So in a sense, they are still mine.

I can’t run from this pack of dogs.

We’re losing.

Both mother and father self medicate.

So in a sense, they are still together.

I can’t run from the swift hunter’s snare.

We’re losing.

The taste of youth turns bittersweet.

It’s all become I dream upon waking.

Nothing’s better, nothing’s worse.

I’m finally part of apathy’s curse.

Nothing’s better.

Nothing’s worse.

I’m finally part of apathy’s curse.

Не жоғалды?

Не ұтты?

Бұл жақтаудан еш түс жоқ.

Қайтадан туылу.

Жаңа туыл.

Ақиқаттың жоғары пішіні үшін біздің соңымыздан қашыңыз.

Жарық болмаған кезде әрқашан саналы.

Күн менің көзқарасымдағы бәрін жарады.

Жақсырақ ештеңе жоқ, одан жаман ештеңе жоқ.

Ақырында, мен апатияның қарғысының бір бөлігі болдым.

Анасы да, әкесі де артына тығылады.

Бір мағынада олар әлі менікі.

Мен бұл иттерден қаша алмаймын.

Біз ұтылып жатырмыз.

Анасы да, әкесі де өзін-өзі емдейді.

Сондықтан олар әлі де бірге.

Мен жүйрік аңшының тұзағынан қаша алмаймын.

Біз ұтылып жатырмыз.

Жастық  дәмі ащы-тәтті.

Мұның бәрі мен оянған кезде армандайтын болдым.

Жақсырақ ештеңе жоқ, одан жаман ештеңе жоқ.

Ақырында, мен апатияның қарғысының бір бөлігі болдым.

Жақсырақ ештеңе жоқ.

Ештеңе жаман емес.

Ақырында, мен апатияның қарғысының бір бөлігі болдым.