Dead Bolted Hell - From The Shallows

Waving arms like distant flags

We cry out in agony

A heartless breath of horror lingering

In the deepest depth of midnight

We’ve done this to ourselves

We’re bleeding on the shackles of binding hate

A cold clasp of rape clentched and gnawing at our flesh

This is what we’ve told the world time and time again

Confined and contorted

Distorted as an unscathing blasphemy and mask of ourselves

This force moves us in ways we can’t describe

Its such a wretchid torment

And we’ve done this to ourselves

And i reach for your hand father god

Hoping to escape the gates of this deadbolted hell

DEADBOLTED HELL!

WE CAN NEVER GET FREE

THIS IS OUR HELL

His tears fell from the sky as his body gave way

We pierced and betrayed him on his cross that day

His blood dripping onto our hate strickened faces

Waving arms like distant flags

He cried out in agony

His feet were severed so quickly

And He could only pray for death

A heartless breath of horror lingering

In the deepest depth of midnight

We’ve done this to ourselves

We’re bleeding on the shackles of binding hate

A cold clasp of rape clentched and gnawing at our flesh

He lifts his head to the heavens with prayer for we

Our souls deserve eternal damnation

But he has forgiven us of our ignorance and malcontent

And he has died for us time and time again

A prophetic resurection fufilled on that horrendous grave

And we lacerate our throats with sharp blasphemous incantations

Алыстағы жалаулар сияқты қол бұлғады

Біз азаптан жылаймыз

Сұмдықтың жүрексіз тынысы

Түн ортасының ең терең тереңдігінде

Біз мұны өзіміз жасадық

Біз өшпенділіктің кісенінде қаншаңдап жатырмыз

Зорлаудың салқын құшағы біздің етімізді тістеп, кемірді

Бұл біз әлемге қайта-қайта айттық

Тұйықталған және бұралған

Өзімізді қорлау және бетперде ретінде  бұрмаланған

Бұл күш бізді сипаттай алмайтын тәсілдермен қозғалады

Бұл өте аянышты азап

Біз мұны өзімізге                                                                                                                                                                                                                                                                   ​

Мен сенің құдай әкеңе қол созамын

Осы тұйықталған тозақтың қақпасынан құтылуға үміттенемін

ТОЗАҚ ТОЗАҚ!

БІЗ ЕШҚАШАН ТЕГІН АЛА АЛМАЙМЫЗ

БҰЛ  БІЗДІҢ ТОЗАМЫЗ

Оның көз жасы аспаннан құлап, денесі босап кетті

Сол күні біз оны айқышта тесіп, опасыздық жасадық

Оның қаны біздің жеккөрінішті жүздерімізге тамшылады

Алыстағы жалаулар сияқты қол бұлғады

Ол азаптан  айқайлады

Оның аяғы сонша тез кесілді

Және ол тек өлім туралы дұға ете алды

Сұмдықтың жүрексіз тынысы

Түн ортасының ең терең тереңдігінде

Біз мұны өзіміз жасадық

Біз өшпенділіктің кісенінде қаншаңдап жатырмыз

Зорлаудың салқын құшағы біздің етімізді тістеп, кемірді

Ол біз үшін дұға етіп, басын көкке көтереді

Біздің жанымыз мәңгілік қарғысқа лайық

Бірақ ол бізді біздің надандық пен мальконттен кешірді

Және ол бізге уақыт пен уақытты қайтарды

Сол қорқынышты қабірде пайғамбарлық қайта тірілу орындалды

Сондай-ақ біз күпірлік сөздермен тамағымызды кесеміз