Лица - Fread, Малур, campbullet

Три веревки вокруг шеи- это поводок

Идти на поводу у сук как не пробитый потолок

Когда на 5 день недели хрустнет новый позвонок

Душа убийцы в моем теле, но каков будет итог

Три веревки вокруг шеи — это поводок

Идти на поводу у сук как не пробитый потолок

Когда на 5 день недели хрустнет новый позвонок

Душа убийцы в моем теле, но каков будет итог

Я хочу уйти и сдохнуть, я хочу тупо сгореть

Мой разум страшный и убогий, и он будет долго тлеть

Так много тварей под кроватью, не хочу их лицезреть

Я свешу ногу или руку, ведь им надо что-то есть

(Пролежни в моих глазах) — это значит что мне скучно

Я лежу так уже век, не вижу солнца, только тучи

Смерть легка, она спокойна и она придет беззвучно

Только кому выбирать, кто из нас более живучий

В маленькой комнатке, где мне тепло

Я достану рукою до неба

До мяса прожжённое моё лицо

Остатками детства, что будут мне хлебом

Мне жаль, что я буду всегда тебе бременем

Штопором вскрыв отпечатки на памяти

Мои стихи, что считают все бредом

Пишу я на сердце перманентным маркером

Сколько здесь лжи, я не давлю на больное, но оно врезается

Крепче держи, кого зовешь, когда лезвие в грудь упирается

Здесь этажи — криков, что рвутся на волю, сливаясь в сияние

Просто дыши — мне говорят, но глаза мои всегда стеклянные

Я хотела быть счастливой, но не знала как

В голове лишь крошки гнева, в уголке таится страх

Если кинуть жребий, точно встанет на ребро

Мои мысли, будто пепел, приготовь своё ружьё

Мы люди и будем терпеть, пока холод проест наши пальцы и плечи

Забыв о деталях, мы рушимся камнем на землю и заново лечим

На коже изъяны, рубцы и порезы, но это не худшая учесть

Упав на бетон, ты записан в тетрадь, по которой нас планово учат

Ты готов все потерять (а?)

Больше не увидишь, не родных, только боль (да)

Больше нет пути назад

И слушай не теряй, (что) самого себя

(Я слышу только крики ада, мне от них не убежать, а)

Видишь пятна крови?

(хм) Лучше не молчи

(Я не вижу ничего, давай ты уже замолчишь, а?)

Закатай рукав (а), сделай лишний шаг (у)

Больше нет пути назад, больше нет пути назад

Убедись это не сон, все что ты видишь (это не сон)

Сука заткнись, держи патрон, выстрели в висок (ну сделай же, бро)

Ты не один, мы все с тобой, только не делай ошибок, постой

Ты не один, мы все с тобой, только не делай ошибок, постой

Я дышу ядом через ингалятор

Вдох полной грудью познакомит меня с адом

Ты не смотри на мою жизнь (Хуже мне не будет)

Если дорог тебе, держись.

(Вместе мы не будем)

Я смотрю на улыбки манекенов

В зеркале пустой, кто мы во вселенной

С шеи течёт кровь, пейте мои братья

Когда ссохну, из моих вен сестры сошьют платья

(Боже, улыбнись ты!) Будто кто-то умер

Помнишь папа, показал как страшен чёрный бумер

Если кто узнает, что Алиса долбит кокс

То время проглотит наш глас

Мойынға үш арқан - қарғыбау

Үзілмеген төбедей қаншықтар туралы жүру

Аптаның 5-ші күні жаңа омыртқа сықырлағанда

Кісі өлтірушінің жаны тәнімде, бірақ оның нәтижесі қандай болмақ

Мойынға үш арқан - қарғыбау

Үзілмеген төбедей қаншықтар туралы жүру

Аптаның 5-ші күні жаңа омыртқа сықырлағанда

Кісі өлтірушінің жаны тәнімде, бірақ оның нәтижесі қандай болмақ

Кетіп өлгім келеді, ақымақ болып күйгім келеді

Менің ақыл-ойым қорқынышты және аянышты, ол ұзақ уақыт бойы жанып тұрады

Төсектің астында қаншама жаратылыс бар, мен оларды көргім келмейді

Мен аяғымды немесе қолымды іліп қоямын, өйткені оларға тамақ керек

(Көзімде декубит) - бұл менің жалықтым деген сөз

Бір ғасыр бойы осылай жатырмын, Күнді көрмеймін, бұлт қана

Өлім оңай, сабырлы, үнсіз келеді

Тек кім таңдаса, қайсымыз қайсар

Мен жылы болатын шағын бөлмеде

Қолыммен аспанға жетемін

Менің бетім күйіп кетті

Наным болатын балалық шақтың қалдығы

Әрқашан сенің жүгің болып қалатыныма өкінемін

Жадтағы іздерді штопормен ашыңыз

Менің бәрі бос деп санайтын өлеңдерім

Мен жүрекке тұрақты маркермен жазамын

Бұл жерде қанша өтірік бар, науқасқа қысым көрсетпеймін, бірақ ол құлап қалады

Пышақ кеудеге тірелгенде, сіз кімге қоңырау шалсаңыз, мықтап ұстаңыз

Міне, бостандыққа жыртылып, нұрға қосылып жатқан айқайлардың қабаттары

Жай дем ал - олар маған айтады, бірақ менің көздерім әрқашан шыны

Мен бақытты болғым келді, бірақ қалай екенін білмедім

Баста ашудың үгіндісі ғана бар, бұрышта қорқыныш жасырынып жатыр

Жеребе тастасаң, ол міндетті түрде шетте тұрады

Менің ойым күл сияқты, мылтығыңды дайында

Біз халықпыз, суық саусағын, иығымызды жегенше шыдаймыз

Бөлшектерді ұмытып, тастай жерге құлап, қайта емделеміз

Теріде кемшіліктер, тыртықтар мен кесулер бар, бірақ бұл ең жаман нәрсе емес

Бетонға құлап, сіз дәптерге жазылғансыз, оған сәйкес біз үнемі оқытамыз

Сіз бәрін жоғалтуға дайынсыз ба (иә?)

Сіз енді туыстарды емес, тек ауырсынуды көрмейсіз (иә)

Енді артқа бұрылу жоқ

Және тыңдаңыз, (оны) жоғалтпаңыз

(Мен тозақтың айғайын ғана естимін, мен олардан қаша алмаймын, ә)

Қан дақтарын көрдіңіз бе?

(хм) Үндемеген жөн

(Мен ештеңе көрмеймін, қазірдің өзінде жабылайық, иә?)

Жеңді жинаңыз (a), қосымша қадам жасаңыз (y)

Енді қайтуға болмайды, енді қайтуға болмайды

Бұл арман емес, көргендеріңіз (бұл арман емес)

Қаншық үндеме, патронды ұста, оны ғибадатханада ат (кел, аға)

Сіз жалғыз емессіз, біз бәріміз сізбен біргеміз, тек қателеспеңіз, күтіңіз

Сіз жалғыз емессіз, біз бәріміз сізбен біргеміз, тек қателеспеңіз, күтіңіз

Мен ингалятор арқылы уды дем аламын

Терең тыныс алу мені тозақпен таныстырады

Сіз менің өміріме қарамайсыз (бұл мен үшін нашар болмайды)

Егер сіз оны жақсы көрсеңіз, ұстаңыз.

(Бірге жасамаймыз)

Мен манекендердің күлкілеріне қараймын

Бос айнада біз ғаламда кімбіз

Мойыннан қан ағады, ішіңдер бауырларым

Кеуіп кетсем, тамырымнан апалар көйлек тігеді

(Құдай, саған күлімде!) Біреу өлгендей

Әкем есіңде ме, қара бумердің қаншалықты қорқынышты екенін көрсетті

Егер біреу Алисаның коксты соғып жатқанын білсе

Ол уақыт біздің дауысымызды жұтып қояды