Летняя зима - Форум

Эту милую картинку ты придумала сама,

Сотворив ее из музыки и света.

Ты считаешь на картине нарисована — Зима,

А мне кажется — Серебрянное Лето.

То-ли снежная поляна, то-ли озеро в лесу,

Напоенное туманом и прохладой,

Ты еще меня с собою в уголочке нарисуй,

Впрочем больше ничего уже не надо.

Ты — моя Летняя Зима,

Мое зимнее Лето.

Ты из музыки и света сама

Из музыки и света — Света!

Знаю я, что там за лесом деревянные дома,

Их покой ни дождь, ни снег не потревожит.

На кого она похожа — эта Летняя Зима,

Ну, конечно, на тебя она похожа.

Ты таким же тайным светом изнутри озарена,

Только мне за свой покой нельзя ручаться.

Я повешу твой подарок над кроватью у окна,

Чтобы нам с тобой во век не разлучаться.

Бұл сүйкімді суретті өзіңіз ойлап таптыңыз,

Оны музыка мен жарықтан жаратты.

Қалай ойлайсың, сурет салынған - Қыс,

Ал маған бұл – Күміс жаз сияқты көрінеді.

Не қарлы алқап, не ормандағы көл,

Тұман мен салқындыққа мас болып,

Сіз мені әлі күнге дейін бұрышта өзіңізбен бірге тартасыз,

Дегенмен, артық ештеңе қажет емес.

Сен менің Жазғы қысымсың

Менің қысқы жазым.

Сіз музыкадансыз және өзіңіз жарықсыз

Музыка мен жарықтан - Жарық!

Мен орманның артында ағаш үйлер бар екенін білемін,

Олардың тыныштығын жаңбыр да, қар да бұзбайды.

Ол кімге ұқсайды - осы жазғы қыс,

Әрине, ол саған ұқсайды.

Сен сол бір құпия нұрмен нұрландың,

Тек мен өз тыныштығыма кепілдік бере алмаймын.

Мен сіздің сыйлығыңызды терезе жанындағы кереуеттің үстіне іліп қоямын,

Сен екеуміз ешқашан ажырамас үшін.