Diario di un Ultimo - FOLKSTONE

Forte è ancora quel brusìo

Ancora quel rumore

Graffia la mia mente, offusca il mio futuro

Ognuno ha nel cassetto il suo disagio oscuro

Ti porgo la mia bocca ma ho vetri sulle labbra

Vino placami la rabbia

Distruggere e creare non è mia competenza

Distruggo per distruggere

Gocce di pioggia, scivola la mia identità

Urlo il mio conflitto con l’umanità

Urlo dal fondo straziante poesia

Cerco nel buio una mia epifania

Sogno oltre i bordi del vostro reame

Qui sotto un cielo di pece e catrame

Gocce di odio scivola la mia identità

Urlo il mio conflitto con l’umanità

Un uomo contrario, un gesto, una traccia, un diario

Gocce di odio sconvolgono la mia identità

Urlo il suo conflitto, la mia umanità

Gocce di odio sconvolgono la sua identità

Canto il mio conflitto, l’amara verità

La mia umanità

La tua verità

Күшті әлі де сол шу

Тағы да сол шу

Ойымды тырнап, болашағымды бұлтты

Әр адамның жәшікте өзінің қараңғы ыңғайсыздығы бар

Мен саған ауызымды ұсынамын, бірақ ерніме стақан бар

Шарап ашуымды басады

Бұзып, жасау менің құзырым емес

Мен қирату үшін қиратамын

Жаңбыр тамшылары, менің болмысым сырғып кетті

Мен адамзатпен қақтығысымды айқайлаймын

Жүрек тебірентер поэзия фонынан айқай

Мен қараңғыда эпифаниямды іздеймін

Мен сіздің патшалығыңыздың шегінен тыс армандаймын

Мұнда шайыр мен шайырлы аспан астында

Жек көру тамшылары менің болмысымды жоғалтады

Мен адамзатпен қақтығысымды айқайлаймын

Қарсы адам, ишара, із, күнделік

Жек көру тамшылары менің болмысымды бұзады

Мен оның дау-дамайын айғайлаймын, адамгершілігім

Өшпенділік тамшылары оның болмысын бұзды

Қақтығысымды, ащы шындықты жырлаймын

Менің адамгершілігім

Сенің шындығың