Viale d’autunno - Flo Sandon's

Lungo un viale ingiallito d’autunno

tristemente m' hai detto:?

finita,

?

finito l’amor pi?

vero, il pi?

puro,

il pi?

splendido amor.

Ma una lacrima bagna il tuo viso,

quella lacrima dice al mio cuor:

Non potr?

lasciarti pi?, mai pi?,

mai pi?, perch?

nel mio destino ci sei tu.

Non ci lasceremo mai, lo sai, lo sai,

se pure lo vorrai non potrai mai pi?

!

Tutta una vita di dolcezze di tenerezze non pu?

svanir.

I lunghi baci e le carezze,

le dolci ebbrezze non san mentir.

Lasciam parlare il cuor che vive in ansiet?,

che trema di timor, e vuole questo amor…

o ne morir?

!

Non potr?

lasciarti pi?, mai pi?, mai pi?,

la gioia ed il dolore sei tu !

In questo viale senza sole.

Күзде сарғайған даңғылдың бойында

өкінішке орай сен маған:?

аяқталды,

?

махаббат пи аяқталды ма?

рас, пи?

таза,

пи?

тамаша махаббат.

Бірақ жазу бетіңді сулайды,

бұл көз жас менің жүрегіме:

Мен істей алмаймын

сені көбірек қалдыр, бұдан былай ешқашан,

енді ешқашан, неге?

сен менің тағдырымдасың.

Біз ешқашан ажыраспаймыз, білесіз бе, білесіз бе,

қаласаңыз да, сіз ешқашан жасай алмайсыз ба?

!

Нәзіктіктің тәтті өмірі мүмкін емес

жоғалып кету.

Ұзақ сүйіп, сипап,

тәтті маскүнемдіктер өтірік айтпайды.

Уайыммен                  сөйлесін                                                        сөйлесін 

Қорқыныштан дірілдеп, осы махаббатты қалайды...

әлде өлемін бе?

!

Мен істей алмаймын

сені одан да көп, ешқашан, ешқашан, ешқашан қалдырмайды,

Қуаныш та, қайғы да сенсің!

Бұл күнсіз даңғылда.