Chamber of Torture - Flesh Consumed

Dried blood encrusts adobe walls of the sanctuary

Light beams through desecrated windowpanes of dead saints

The lingering stench of tortured human and

Charred remains sift through the abandoned chapel

I descend into the concrete dungeon below

With a new addition to my collection of medieval torture devices

I haul the head crusher into the death scented torture cell

I slowly pace through the chilled chamber observing my specimens

Steel cages hang, encapsulating humans left to rot

Grey matter slides off the decomposing bodies

Pillories beneath the dripping cages hold victims, pre-torture

Faint moaning is heard from an occupied iron maiden

The moaning is overcome by gut wrenching screams coming from a human

Half-skinned and strapped to the breaking wheel

Still conscious and severely mutilated, I drag the human into her hollow brass

tomb

The Brazen Bull smolders leaving black soot coating the cement wall

And now for the finale to this madness:

I retrieve a fresh human for this kill

Strapping his head down I slowly crank the Head Crusher

Screams of agony echo as blood gushes from sever hemorrhaging

Teeth shatter and surrounding bone crushes

The cranium compacts in intervals as I crank the lever

Brain matter oozes out of fragmented skill

As the eyes are forced from their sockets

I laugh to myself in this state of morbid dementia

Құрғақ қан киелі орынның қабырғаларын қаптайды

Өлген әулиелердің қорланған терезе әйнектерінен жарық сәулелері

Азапталған адамның иісі және

Күрделі қалдықтар тасталған часовняны сүзеді

Мен төмендегі бетон зынданға түсемін

Менің ортағасырлық азаптау құрылғыларының жинағына жаңа қосыммен 

Мен бас ұсақтағышты өлім иісі бар азаптау камерасына апарамын

Мен салқындатылған камерамен үлгілерімді  бақылап баяу жүремін

Болат торлар ілініп, шіруге қалдырылған адамдарды қаптайды

Сұр зат ыдырайтын денелерден сырғып шығады

Тамшылаған торлардың астындағы пиллалар құрбандарды, алдын ала азаптауды ұстайды

Оқыған темір қыздан әлсіз ыңырсыған дауыс естіледі

Адамның ыңырсыған айқайы ыңырсып қалады

Жартылай былғары және сынған доңғалаққа байланған

Әлі ес-түссіз және қатты зақымданған мен адамды оның қуыс жезіне сүйреп апардым

қабір

Жез бұқа цемент қабырғасына қара күйе жабады

Ал енді осы ессіздіктің финалына келсек:

Мен бұл өлтіру үшін жаңа адамды шығарамын

Оның басын төмен түсіріп, мен бас ұсақтағышты баяу айналдырдым

Қатты қан кетуден қан ағып жатқандай, азаптың айқайы жаңғырық

Тістер жарылып, айналасындағы сүйектер жаншылады

Мен иінтіректі иіндірген сайын бас сүйек аралығымен тығыздалады

Мидың заты бөлшектелген дағдыдан шығады

Өйткені көздер ұясынан шығып кетеді

Мен өзіме морбидтік деменцияның осы күйінде күлемін