Guardian Unbound - Fellwarden

Unbound

Unfettered by the fell chains of deference

I bow to no man

Worship no gods

No creature, no elemental act of savagery

Can cause this will to bend or snap

I travel as I please

My path is unmarked, my destiny unwritten

Driven by the cause of the just

The heathen cry of righteousness

The thunderous pulse of vengeance

Resonates my soul like a storm

Rivers of time run with blood

The blood of those who would oppose

In defiance of persecution, I stand like rock

Anchored as roots in earth

Stoic as the shoulders of mountains

Glacial giants that stand in the face of the millennial winds

From the darkest forests of the valley floor

To the snow-capped cairns where eagles soar

My dominion knows no limit

My demesne boundless, ageless, timeless

I turn my eyes to a wind-burned landscape

And fix my gaze with purpose

I raise my arms to the storm-charged skies

And scream my defiance in wordless rage

A spirit gilded by burning resolve

A paragon of the stoic in an age of treachery

A soul-guide to those who drift, lost and afraid

A banner-bearer for the essence of honour

A brooding scion who’s fate thus knows no end

A totem of iron-bound vigilance

A weaver of destiny, master of time

A clarion call summons those of this line

A guardian unbound

Шектеусіз

Құлаған құрмет тізбегі   кедергісіз 

Ешбір адамға  бас иемін

Ешбір құдайға табынбаңыз

Ешқандай жаратылыс, ешбір жабайы әрекет

Бұл еріктің бүгілуіне немесе шығуына себеп болуы мүмкін

Мен өз қалауымша саяхаттаймын

Менің жолым белгісіз               жазба                                    Таʼдыр    тадыры   тадыры м аздыры жазылмады —————————————————————————————————————————————     

Әділдіктің себебі  жедел 

Басқа халықтар әділдік туралы зар

Кек алудың күркіреген импульсі

Жанымды дауылдай жаңғыртады

Уақыт өзендері қанмен ағып жатыр

Қарсы келгендердің қаны

Қуғынға  қарсы жартастай тұрамын

Жерге тамыр ретінде бекітілген

Таулардың иығындай стоиктер

Мыңжылдық желдерге қарсы тұрған мұздық алыптар

Алқаптың ең қараңғы ормандарынан

Қырандар ұшатын қар басқан тауларға

Менің доминионым шексіз білмейді

Менің демесне шексіз, ескірмейтін, мәңгілік

Мен көзімді қатты өртелген ландшафтқа айналдырамын

Менің көзқарасымды мақсатпен түзетіңіз

Мен қолдарымды дауылды аспанға көтеремін

Сөзсіз ашумен менің қарсылығымды айқайлаңыз

Жалындаған жігермен алтындалған рух

Сатқындық дәуіріндегі стоиктердің парагоны

Айналдыратын, адасып, қорқатындарға жан жолбасшысы

Абыройдың болмысының тушысы

Тағдырдың жазуымен ойланатын бала біткенді білмейді

Темірдей  қырағылық тотемі

Тағдыр тоқыған, уақыт иесі

Айқын қоңырау осы желідегілерді шақырады

Шексіз қамқоршы