In Morning Mood a Utopia / Revelation - Fall Of The Leafe

Some autumn morning.

Some drops of water to reach the earth.

And there was I. Enraptured, bewildered evermore.

Shattered utterances that never caught ears.

At tedious lenght utopias grow — still.

And for-ever acquiring forms not of health, as spoken absence horrentia.

Tumors my corruption take heed hasten away as you wish.

Let me hallucinate.

All madness centered

— to this utopia, this mortal magnificence.

Could nothing but rejoice the

Fall together with the voices and shades it brings us.

The winds wept thunder and the rain caressed me, cried velvet tears.

A thought arise, a world collapse.

SIMPLE as that.

Біраз күздің таңы.

Жерге жету үшін бірнеше су тамшылары .

Мен де болдым. Көңіл-күйге бөленген, абдырап қалған.

Ешқашан құлаққа қонбайтын сынық сөздер.

Жалықтыратын ұзындықта утопиялар өседі — әлі де.

Денсаулыққа байланысты емес, мәңгілікке ие болатын формалар, мысалы, абсенциялық хоррентия.

Жемқорлығымның ісіктері, қалағаныңызша тез кетіңіз.

Маған галлюцинациялауға рұқсат етіңіз.

Барлық ақылсыздық орталықта

—  осы утопияға, осы ажалды ұлылыққа.

Қуанудан басқа ештеңе болмады

Бізге әкелетін дауыстар мен көлеңкелермен бірге құлаңыз.

Желдер күн күркіреп, жаңбыр мені сипады, барқыт көз жасын жылатты.

Ой пайда болады, дүние күйреді.

ҚАРАПАЙЫМ .