Japon Balıkçısı - Ezginin Günlüğü

Denizde bir bulutun öldürdüğü

Japon balıkçısı genç bir adamdı.

Dostlarından dinledim bu türküyü

Pasifik’te sapsarı bir akşamdı.

Balık tuttuk yiyen ölür.

Elimize değen ölür.

Bu gemi bir kara tabut,

lumbarından giren ölür.

Balık tuttuk yiyen ölür,

birden değil, ağır ağır,

etleri çürür, dağılır.

Balık tuttuk yiyen ölür.

Elimize değen ölür.

Tuzla, güneşle yıkanan

bu vefalı, bu çalışkan

elimize değen ölür.

Birden değil, ağır ağır,

etleri çürür, dağılır.

Elimize değen ölür…

Badem gözlüm, beni unut.

Bu gemi bir kara tabut,

lumbarından giren ölür.

Üstümüzden geçti bulut.

Badem gözlüm beni unut.

Boynuma sarılma, gülüm,

benden sana geçer ölüm.

Badem gözlüm beni unut.

Bu gemi bir kara tabut.

Badem gözlüm beni unut.

Çürük yumurtadan çürük,

benden yapacağın çocuk.

Bu gemi bir kara tabut.

Bu deniz bir ölü deniz.

İnsanlar ey, nerdesiniz?

Nerdesiniz?

Теңіздегі бұлт өлтірді

Жапондық балықшы жас жігіт еді.

Бұл әнді достарыңнан естідім

Бұл Тынық мұхитындағы ақшыл кеш болды.

Біз балық ұстадық, кім жесе өледі.

Бізге тиіскен адам өледі.

Бұл кеме қара табыт,

оның порты арқылы кірген адам өледі.

Біз балық алдық, кім жесе өледі,

кенеттен емес, баяу,

олардың еті шіріп, ыдырайды.

Біз балық ұстадық, кім жесе өледі.

Бізге тиіскен адам өледі.

Күнге шомылған Тузла

бұл адал, осы еңбекқор

бізге тиіскен адам өледі.

Кенет емес, баяу,

олардың еті шіріп, ыдырайды.

Бізге тиіскен адам өледі...

Бадам көздері, мені ұмыт.

Бұл кеме қара табыт,

оның порты арқылы кірген адам өледі.

Үстімізден бұлт өтті.

Бадам көздері, мені ұмыт.

Мойнымды құшақтама, күлімде,

өлім меннен саған өтеді.

Бадам көздері, мені ұмыт.

Бұл кеме қара табыт.

Бадам көздері, мені ұмыт.

Шіріген жұмыртқадан шірік,

Менен жасайтын бала.

Бұл кеме қара табыт.

Бұл теңіз өлі теңіз.

Ей, адамдар, қайдасыңдар?

Сен қайдасың?