Efkar - Erol Evgin

Her meyhane köşesi benim durağım oldu

Bütün acı yılların çilesi burda doğdu

Ayaklarım dolaşır, dilim dolaşır yine

Vazgeçemem, bu halim senin eserin oldu

Yine dolaştım bugün

Eski hatıralarda

Geçmişte unutulmuş

O tozlu sokaklarda

Ne senden bir iz kalmış

Ne de benden bir anı

Döndüm beni bekleyen

Garip yalnızlığıma

Hani bizi sarmazdı ayrılığın kolları?

Bir kuru elvedayla koptu aşkın bağları

Teselli mi olacak eski sevda yılları?

Sardı hasretimizi tozlu gurbet yolları

Hayat bu, her şey geçer, unutursun sevgilim

O geçmişi anar da avunursun sevgilim

Ben asla unutamam o güzel gözlerini

Yarın belki ben olmam, sen mutlu ol sevgilim

Тавернаның әрбір бұрышы менің аялдамаға айналды

Барлық азапты жылдардың азабы осында туған

Аяғым тентіреп, тілім тағы адасып

Мен бас тарта алмаймын, менің бұл күйім сенің еңбегің еді

Бүгін тағы қыдырдым

ескі естеліктерде

өткенде ұмытылған

Сол шаңды көшелерде

Сенің ізің қандай

Менен бір естелік

Мен мені күтіп қайтамын

менің біртүрлі жалғыздығыма

Білесің бе, бөлінудің құшағы бізді құшақтай алмас еді?

Құрғақ қоштасумен махаббат байланыстары үзілді

Жұбаныш болар ма, ескі махаббат жылдары?

Шаң басқан шетел жолдары сағынышымызды орап алды

Бұл өмір, бәрі өтеді, ұмытасың қымбаттым

Өткенді есіне алып, жұбатарсың, жаным

Мен бұл әдемі көздерін ешқашан ұмытпаймын

Ертең мен болмайтын шығармын, бақытты бол жаным