A piedi nudi sui vetri - EPO

Cosa mi è successo?

Qual è il punto esatto in cui mi sono perso?

Mi sono visto di spalle scappare,

verso il mare.

E come sono i vani

i tentativi discreti

di dirci qualcosa di sensato.

Siamo spezzoni di monologhi.

A piedi nudi,

a piedi nudi sui vetri.

Sono state notti furiose,

giorni lividi.

Quanto siamo falsi

stretti vicino a un dolore

mentre con la testa siamo altrove.

Ci siamo già perdonati.

E cosa ci è successo?

Non eravamo diversi

da tutta questa gente che ci ingoia?

Siamo noi i nuovi cannibali?

A piedi nudi,

a piedi nudi sui vetri.

Sono state notti furiose,

giorni lividi.

Ora portami a casa,

portami a casa,

portami a casa.

(Grazie a Giovanna Imperato per questo testo)

Маған не болды?

Мен адасып кеткен нақты нүкте қай жерде?

Мен артымнан қашып бара жатқанымды көрдім,

теңізге қарай.

Ал бөлмелері қалай

ақылды әрекеттер

бізге мағыналы нәрсе айту.

Біз монологтардың клиптеріміз.

Жалаң аяқ,

шыныда жалаң аяқ.

Қаһарлы түндер болды,

көгерген күндер.

Біз қандай жалғанбыз

ауырсынудың жанында тығыз

басымызбен басқа жақтамыз.

Біз бір-бірімізді кешірдік.

Ал бізге не болды?

Ешқандай айырмашылығымыз болмады

бізді жұтып қойған осы адамдардың бәрінен бе?

Біз жаңа каннибалдармыз ба?

Жалаң аяқ,

шыныда жалаң аяқ.

Қаһарлы түндер болды,

көгерген күндер.

Енді мені үйге апар,

мені үйге апар,

мені үйге апар.

(Осы мәтін үшін Джованна Императоға рахмет)