Доведение до - Энди Картрайт

Знаешь ли, зачем этот пластик буля,

Грязный баян;

почему фонари глаз не горят —

А толпы, спешат на войну, будто на праздник, гулять?

Это планета говорит, что слишком нас до*уя.

Не по этому ли чудесному поводу

В кабинах клубов наводят однополого шороха голуби?

Кто-то скажет «Брось, насрать!», но когда природе надо,

Трава растёт даже сквозь асфальт.

А значит, кому-то пора бы у*бывать с парада уродов,

Уходом порадовать почву и родину.

— Так лирический герой думал, в парке сидя, подозревая,

Что в этом власти увидят доведение до суицида.

Но при таком поголовье,

В их мышеловках скоро вовсе не останется сыра.

Мыши выйдут гулять на волю, хавать себя же,

И никто, кроме планеты, не будет доволен.

Единороги обрадованы радугами, таблами, смотрят кратерами.

Уж не выгонишь и ладаном их, а ведь мы ещё не заменили платами атомы.

Единороги обрадованы радугами, таблами, смотрят кратерами.

Уж не выгонишь и ладаном их, а ведь мы ещё не заменили платами атомы.

Девочка задвигалась и шокирована: что это за сорвиголова?

Но покуда в тыкве ума, как крови внутри комара,

Пеки — не пеки каравай, увы, камбала.

Нет аппетита.

Бум диги бай-бай!

Эфиры из девятины на углу Кирова,

Хватит киловатт, чтобы заставить котировать или вырыгать.

Это своя улица, дикция, мимика,

Нету музыки, где про брюлики бы стелили кал.

Я не там, где вы думали, когда дунули,

В самом верху пали, там мой флоу, а не туча, не Туполев.

Стиль будит лучше рухнувшей кухонной утвари,

Куплеты запутали улицы в утреннем урбане.

Красные глаза на фото — так кровоточит икона,

Под капюшоном лишь хоррор и холод.

Что моралфаги будут тявкать, если им скажут,

Что их сердце, как после Тузика тряпка, отключится завтра?

Сядут ли с томиком Гоголя в тени тополя,

Или побегут мочить всё, что ни попадя?

Вот она — чистая кровь первобытных троп,

Всё остальное — всего лишь красноречивый сблёв!

Единороги обрадованы радугами, таблами, смотрят кратерами.

Уж не выгонишь и ладаном их, а ведь мы ещё не заменили платами атомы.

Единороги обрадованы радугами, таблами, смотрят кратерами.

Уж не выгонишь и ладаном их, а ведь мы ещё не заменили платами атомы.

Білесің бе, неліктен бұл пластикалық буль,

Лас түйме аккордеоны;

неге көз шамдары жанбайды -

Ал қалың жұрт мерекеде жүргендей соғысқа, жаяу жүруге асығады ма?

Бұл планета бізді тым ренжіген деп айтады.

Бұл керемет жағдайда емес пе

Клуб кабиналарында көгершіндер бір жыныстыларды сыбырлап жатыр ма?

Біреу «Кел, мұңайма!» дейді, Бірақ табиғат керек кезде,

Шөп асфальт арқылы да өседі.

Бұл біреудің ғажайып шеруден құтылатын уақыты келді дегенді білдіреді,

Топырақтың, туған жердің көңілінен шығуға қамқорлық.

– деп ойлады лирикалық қаһарман саябақта отырып, күдіктеніп

Билік мұны өз-өзіне қол жұмсауға итермелеу деп қабылдайды.

Бірақ мұндай халықпен

Жақында олардың тышқан қақпанында ірімшік қалмайды.

Тышқандар серуендеуге шығады, өздері жейді,

Ал планетадан басқа ешкімнің көңілі толмайды.

Бір мүйізді мүйізділер кемпірқосақтармен, табақтармен қуанады, кратерлерге қараңыз.

Сіз оларды тіпті хош иісті заттармен де қуып тастай алмайсыз, ал біз атомдарды тақталармен алмастырған жоқпыз.

Бір мүйізді мүйізділер кемпірқосақтармен, табақтармен қуанады, кратерлерге қараңыз.

Сіз оларды тіпті хош иісті заттармен де қуып тастай алмайсыз, ал біз атомдарды тақталармен алмастырған жоқпыз.

Қыз қозғалып, шошып кетті: бұл қандай батылдық?

Бірақ ақылдың асқабағында, масаның ішіндегі қан сияқты,

Пеки - нан пісірмеңіз, өкінішке орай, камбала.

Аппетит жоқ.

Бум дижи сау бол!

Киров бұрышындағы тоғыздан шыққан эфирлер,

Сізді дәйексөзге немесе тырналауға жеткілікті киловатт.

Бұл өз көшесі, дикциясы, мимикасы,

Олар брулики туралы нәжіс салатын музыка жоқ.

Мен сен соққанда сен ойлаған жерде емеспін,

Олар ең төбеге құлады, менің ағыным бар, бұлт емес, Туполев емес.

Стиль қираған ас үй ыдыстарынан жақсы оянады

Таңертеңгілік қалалық көшелерді шатастырды.

Фотосуреттегі қызыл көздер - белгіше осылай қанды,

Сорғыштың астында тек қорқыныш пен суық.

Бұл моральфагтар оларға айтса, айқайлайды

Тузиктен кейінгі шүберектей жүректері ертең сөніп қала ма?

Олар теректің көлеңкесінде Гогольдің томымен отыра ма?

Әлде олар қолдарынан келгеннің бәрін сулауға жүгіре ме?

Міне, бұл қарабайыр жолдардың таза қаны,

Қалғанының бәрі тек шешен құсу!

Бір мүйізді мүйізділер кемпірқосақтармен, табақтармен қуанады, кратерлерге қараңыз.

Сіз оларды тіпті хош иісті заттармен де қуып тастай алмайсыз, ал біз атомдарды тақталармен алмастырған жоқпыз.

Бір мүйізді мүйізділер кемпірқосақтармен, табақтармен қуанады, кратерлерге қараңыз.

Сіз оларды тіпті хош иісті заттармен де қуып тастай алмайсыз, ал біз атомдарды тақталармен алмастырған жоқпыз.