Letting Go - Emika, Michaela Šrůmová, Prague Metropolitan Orchestra

Close, almost

I am lost

Somewhere in the distance I see a person crying

Empty low horizon rising up, approaching

Slowly tears begin to fall in present time

I watch as the person crumbles into mine

Gently, gently, softly, falling an eternity

I can hear a person laugh, laughing as I fall

I can’t, I let go

Limitless, the darkness

Nothing waits for me and I don’t want any more

No one knows I left my body far behind

I can’t even find the thoughts to make a mind

Somewhere small and quiet

Losing all the feeling that I used to be

All the memories of suffering are gone

I am free and meaningless, meaningless

All returns to sadness, home

Always comes the sadness home

All returns to sadness, home

Always comes the sadness home

Жақын, дерлік

Мен адасқанмын

Қашықтықта бір жерде мен жылап жатқан адамды көремін

Бос төмен көкжиек жоғары көтеріледі, жақындайды

Баяу көз жас, қазіргі уақытта құлап бастайды

Мен адамның менікіге құлағанын қадағамын

Ақырын, ақырын, ақырын, мәңгілікке құлау

Мен құлап бара жатқанда адамның күлгенін естимін

Мен болмаймын, жібердім

Шексіз, қараңғылық

Мені ешнәрсе күтпейді және бұдан былай да қаламаймын

Менің денемді артта қалдырғанымды ешкім білмейді

Мен тіпті ойға ой таба алмаймын

Кішкентай және тыныш жерде

Бұрынғы сезімімді жоғалттым

Азаптың барлық естеліктері жоғалды

Мен еркін және мағынасыз, мағынасызмын

Барлығы қайғыға, үйге оралады

Үйге әрқашан қайғы келеді

Барлығы қайғыға, үйге оралады

Үйге әрқашан қайғы келеді