At the Antipodes of Chastity (Hail the Sons of Cain) - Embrace of Thorns

Through fire and myriads of trials

Born the daimon erect

Exhausted by the tribulations of mundane living

We aren’t alive nor dead anymore

Our murky grins, our fatigue shines bright

Like wingless fallen angel

Caressed by the satanic grace

we are finally blessed…

Blessed by the blackest light…

Sweet are the magic hands of death

The grand consoler of the world!

Within his forceful arms

Sleep is deep and dreamless

Yes, Indeed, he is a welcome visitor

A quiet and peaceful harbor,

among the roaring waves of the oceanic life

Of which the outbreak knocks and flushes

The steep and treacherous beaches of death in vain…

Happy lonely boat

Floating in the peaceful waters of the black gulf

So much it has suffered from the wild waves of mortal life

Tied within this bay forever

My boat, it does not need any sales, nor it does steering

To this deadly embrace

It will find the quietness it always craved for

oh death you’re welcome…

And farewell my body, from which I reaped no sweetness

With every passing second, darkness becomes deeper

Until the oblivion I crave covers me

With lids completely sealed

Surrendered in the coldness of my shroud-clad body

I’m now ready, to be separated…

От пен сансыз  сынақтар арқылы

Даймон тік болып дүниеге келген

Қарапайым өмірдің қиыншылығынан қажыған

Біз енді тірі де, өлі де емеспіз

Бұлыңғыр күлкіміз, шаршағанымыз жарқырайды

Қанатсыз құлаған періште сияқты

Шайтандық рақымды сипалады

біз ақыры батаға ие болдық…

Ең қара жарықтан жарылқады...

Өлімнің сиқырлы қолдары тәтті

Әлемнің ұлы консолі!

Оның күшті құшағында

Ұйқы терең және армансыз

Иә, шынында да, ол қош келдіңіз қонақ

Тыныш және бейбіт порт,

мұхиттық өмірдің күркіреген толқындарының арасында

Одақ соғып, қызарып кетеді

Өлімнің тік және опасыз жағалары бекер…

Бақытты жалғыз қайық

Қара шығанақтың тыныш суларында жүзу

Осылайша, бұл өлім өмірінің жабайы толқындарынан зардап шекті

Осы шығанақтың ішінде мәңгілікке байланған

Менің қайығым, ол сатуды қажет етпейді және рульді басқармайды

Бұл өлім құшағына

Ол әрдайым аңсаған тыныштықты табар болады

Өлім, жарайсың...

Ешбір тәтті орын алмаған денем қош бол

Секунд өткен сайын қараңғылық тереңдей түседі

Мен қалаған ұмыту мені жауып алғанша

Қақпақтары толығымен жабылған

Кебін киген денемнің салқындығына мойынсұндым

Мен енді бөлінуге  дайынмын…