Мир для двоих - Smokeez

Привет, не спишь?

Забери меня с собой.

В тот дымный рай, где мы с тобой утонем.

Закрой глаза, представь тупую любовь.

Там нет тепла, нет меня, там столько боли и слёз.

И столько использовал п*зд я, узнав ты не переживешь, о.

Больше не согреет твои руки моя грудь под курткой.

Слушай, так нельзя, улетай под утро!

Я ухожу, но ведь знаю, что ты остановишь.

Возьму с собой лишь сердце и часть твоей души.

Вдруг прекращу существовать, но на момент, не больше.

Ты не бросай, лишь отпусти, ведь я люблю, я жив.

Улетай, прошу, куда-нибудь выше.

Дай мне сил, и нас никто не услышит.

Ведь мы вдвоём годами создавали личный рай,

Но его нет больше, дура, забирай мой кайф!

Припев:

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Раскрыть свою душу тебе настежь.

Я думать не буду, что дальше.

В комнате лишь звуки клавиш.

Ты любишь меня, пока плачешь.

В ссорах до боли обидных

Мы с тобой половины.

Я огонь, а ты льдины,

Мы утонем в один миг

В агонии тихой…

А мы все гонимся — любить кого нельзя.

Я хочу себе тебя, хочу себе тебя.

Хочу чуть-чуть

Давай приколемся, найдем в любви в себя.

Я лечу от чувств, я лечу от чувств,

Я от чувств лечу…

Припев:

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Прикинь, я фактор без которого умрет твой организм,

Бесценный кислород в легких.

Мы падали вниз и как птицы парили в облаках

Настолько сладких и теплых.

Не отпускай царапинами на спине, укусами в шею,

Килограммами таблеток.

Забылась уже насовсем, скурилась чувствами,

Это не выход, детка.

Тысячи подруг на 15 суток, ни разу не забудут какая ты сука.

Рисуй помадой улыбку, надо ведь скрыть с губ,

Остатки наших замутов.

Впервые настолько мне сложно.

Царить в этом мире пустом (одному).

И снова когда-нибудь может

Я умножу наши чувства на сто.

Припев:

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Сәлем, ояусың ба?

Мені өзіңізбен бірге алыңыз.

Сен екеуміз батып кететін сол түтін жұмаққа.

Көзіңізді жұмыңыз, ақымақ махаббатты елестетіңіз.

Жылу жоқ, мен жоқ, қаншама қайғы мен жас бар.

Мен сенің аман қалмайтыныңды біле тұра ф*к қолдандым.

Менің күртешемнің астындағы кеудем енді сіздің қолыңызды жылытпайды.

Тыңдаңыз, бұл мүмкін емес, таңертең ұшып кетіңіз!

Мен кетемін, бірақ сенің тоқтайтыныңды білемін.

Мен өзіммен бірге тек жүрегің мен жаныңның бір бөлігін алып кетемін.

Мен кенеттен өмір сүруді тоқтатамын, бірақ бір сәтке, енді жоқ.

Тастамаңыз, жіберіңіз, өйткені мен сүйемін, мен тірімін.

Ұшыңыз, өтінемін, жоғарырақ жерге.

Маған күш бер, бізді ешкім естімейді.

Өйткені, екеуміз жылдар бойы жеке жұмақ құрдық,

Бірақ ол кетіп қалды, ақымақ, менің биік шыңымды қабылда!

Хор:

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.

Сізге жаныңызды ашыңыз.

Ары қарай не болатынын ойламаймын.

Бөлмеде тек пернелердің дыбыстары естіледі.

Сен мені жылағанда сүйесің.

Жанжалдарда ауыр шабуыл

Сен екеуміз жартымыз.

Мен отпын, ал сен мұзсың,

Әп-сәтте суға батып кетеміз

Үнсіз азапта...

Ал біз бәріміз қуып келеміз - біреуді сүю мүмкін емес.

Мен сені өзім үшін, мен сені өзім үшін қалаймын.

Мен аздап қалаймын

Көңілді болайық, ғашық болайық.

Мен сезімнен ұшамын, сезімнен ұшамын,

Мен сезімдерден емделемін ...

Хор:

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.

Бағалаңыз, мен сіздің денеңіз өлетін фактормын,

Өкпедегі баға жетпес оттегі.

Біз құладық, бұлтқа ұшып кеткен құстар сияқты

Сондай тәтті және жылы.

Арқаңыздағы сызаттармен, мойындарыңыздағы тістермен,

Таблеткалардың килограммдары.

Біржола ұмытылған, сезіммен темекі шегетін,

Бұл опция емес, балақай.

15 күн бойы мыңдаған достар сенің қандай қаншық екеніңді ұмытпайды.

Ерін далабымен күлкі салыңыз, оны ерніңізден жасыру керек,

Біздің қиыншылықтарымыз.

Бұл мен үшін бірінші рет қиын болды.

Бұл бос әлемде (жалғыз) билік ету.

Және тағы бір күні мүмкін

Мен сезімімізді жүзге көбейтемін.

Хор:

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.

Жарайды, мен сені неге есіме түсірдім?

Қаза тапқан аудандар, біздің қала...

Тек екі адам бар әлемде.

Сезімдер мәңгілік қайталанудағы музыка сияқты.