Unseen Artist Realm - Dominia

Our tears are drying on the stony lips.

I pray for you, embrace me one last time.

This world will leave us.

Follow me into the slipping

Bliss — to disappear within refined crime.

The road to nowhere blessed the night of final sleep.

We’ll not wake up here anymore.

The realm of dreams will be our shelter, lost and deep.

Dark labyrinth without Salvation’s door…

Unseen Artist Realm plays with our fates.

The morning will not come for us.

We are withered flowers at Oblivion’s gates.

Burnt out, fallen stars…

The pictures of our future are covered with snow.

Oh, cruel artist, who inspires you?

Our dreams fade away in memories of evening glow.

The Grief, which no one ever knew…

Where sleepless wild wind roams,

Where mothers swaddle stones,

I resurrect your call.

Where wreaths of lover' hearts

Float into whirpool’s arms,

We arise and fall…

Көз жасымыз тас еріндерінде кеуіп жатыр.

Мен сен үшін дұға етемін, мені соңғы рет құшақта.

Бұл әлем бізді  тастап кетеді.

Менің артымнан тайғанаққа кіріңіз

Bliss —  тазаланған қылмыстың ішінде жоғалу.

Ешқайда бармайтын жол ақырғы ұйқы түніне батасын берді.

Біз енді бұл жерде оянбаймыз.

Армандар әлемі біздің баспанамыз болады, жоғалған және терең.

Құтқару есігі жоқ қараңғы лабиринт...

Көрінбейтін суретші патшалығы біздің тағдырымызбен ойнайды.

Бізге таң атпайды.

Біз Обливионның қақпаларында солған гүлдерміз.

Сөнген, сөнген жұлдыздар...

Біздің болашағымыздың суреттері қармен жабылған.

О, қатыгез суретші, сені шабыттандыратын кім?

Біздің армандарымыз кешкі жарқыраудың  естеліктерінде өшеді.

Ешкім білмеген қайғы…

Ұйқысыз жабайы жел жүрген жерде,

Аналар тас орап жатқан жерде,

Қоңырауыңызды қайта тірілтемін.

Ғашықтардың жүректерінің шоқтары

Дауылдың құшағына қалқыңыз,

Біз тұрамыз және құлаймыз…