Ветер - Длина Дыхания, Сергей Клевенский

Жаль, что времена

Разбросали нас по разным клеткам

Ты был черной стрелой,

А я белым ветром.

На вечном огне

Догорают секунды прощанья

Усталый взор

Ищет молча признанья.

Назови меня ветром…

Крик судьбы

Разбудил голос мыслей сознанья

Так малы

Крохи мира познанья

Осенний бой

Развеял братские узы

Как будто б все не со мной.

Назови меня ветром…

Столько душ

Потерялось в лабиринтах учений

Кто из нас

Не поддался соблазну сомений

Всюду Бог, считаться нет смысла.

Может, лучше споём?

Назови меня ветром

Птицы, парящие над ооблаками

Ветром,

рвущим паруса кораблей в океане

Ветром

Разметавшем листву на поляне

Ветром,

ураганом, устремившемся в дали…

Назову тебя ветром

Птицы, парящие над облаками

Ветром,

рвущем паруса кораблей в океане.

Разметавшем листву на поляне

Ветром,

Ураганом устремившемся в дали…

Өкініштісі заман

Олар бізді әртүрлі камераларға шашыратып жіберді

Қара жебе едің

Ал мен болсам ақ желпін.

Мәңгілік отта

Қоштасудың секундтары өртеніп кетті

шаршаған көздер

Үнсіз тануды іздеу.

мені жел деп ата...

тағдырдың зары

Сананың ой үнінен оянған

Сондай кішкентай

Білім дүниесінің сынықтары

күзгі жекпе-жек

Бауырластық байланыстарды үзді

Менімен бәрі жоқ сияқты.

мені жел деп ата...

Қаншама жан

Ілім лабиринтінде адасқан

Қайсымыз

Күмәндердің ырқына көнбеді

Құдай барлық жерде, онымен санасудың мағынасы жоқ.

Біз жақсы ұйықтай аламыз ба?

мені жел деп ата

Бұлттардың үстінде қалықтаған құстар

жел соқты

мұхиттағы кемелердің желкендерін жырту

жел соқты

Шалғынға шашылған жапырақтар

жел соқты

алысқа қарай дауыл соғып жатыр ...

Мен сені жел деп атаймын

Бұлттардың үстінде қалықтаған құстар

жел соқты

мұхиттағы кемелердің желкендерін жырту.

Шалғынға шашылған жапырақтар

жел соқты

Алыстан соққан дауыл...