Advance - Diorama

Life-exhaling sleep petrified in marbleized composure

As I drown in her calm breathing

I start to live beyond her notions

Faking balance — under wings of Bright-inspiring dark

That is never to be brightened

Sphinx-like stupid I surrender

Poets comment poets never change

Paralyzed with sadness here I am Carry me — anywhere and she’ll be waiting

Let me be — resting by her patiently and

Maybe she — will shatter all the truth inside my Agony — a promised word to save the silence

Life-inhaling sleep

And above me heavens full of roses

Full of orchids glittering in the moonlight

Мраморлы тыныштықта тасталған өмірлік дем шығаратын ұйқы

Мен оның тыныш тынысына батып бара жатқанда

Мен оның түсініктерінен тыс өмір сүре бастаймын

Жалған тепе-теңдік —жарқын шабыттандыратын қараңғылық қанаттары астында

Бұл ешқашан жарық болмайды

Сфинкс тәрізді ақымақ, мен  берілемін

Ақындар ақындар ешқашан өзгермейді

Қайғыдан сал болып қалдым Мені алып барыңыз — кез келген жерде ол күтеді 

Мені шыдамдылықпен демалайын және

Мүмкін ол — менің Агония ішіндегі барлық шындықты жарып  жарып        уәде сөз  тыныштықты  сақтау       

Өмірді жұтатын ұйқы

Менің үстімде раушан гүлдерге толы аспан

Ай сәулесінде жарқыраған орхидеяларға толы