The Storm Before the Calm - Dekapitator

Storm — descends in hellish reign, a blight upon the skies

Run — all hope is now in vain, there is only time left to die

Fire — unfolds its choking grasp, a nuclear pyre upon which to burn

Scream — a nation breathes it’s last, man is now ashes and the world is his urn

The storm before the calm

A darkness without dawn

All hope and life is gone

With the storm before the calm

Burn — in throes of genocide, breath comes in fatal fumes

Choke — on toxic winds death rides, decrying all our dooms

Lost — the game ends in checkmate, and this time no one wins

Dead — we’ll see the truth too late, everyone dies for one man’s sins

The storm before the calm

A darkness without dawn

All hope and life is gone

With the storm before the calm

We can no longer pretend

That there is beginning, without end

And now, we must come to the end

Skies — stretch blackened overhead, an endless ebony tomb

Earth — crumbles beneath the dead, despoiled and consumed

Dead — ashes shroud to the land, to bury all our bones

Calm — a somber day at hand, a funeral with none left to mourn

The storm before the calm

A darkness without dawn

All hope and life is gone

With the storm before the calm

Дауыл — тозақ патшалығында түседі, аспанға бәле

Жүгіру - бәрі бекер әлі бекер, тек өлуге уақыт қалды

Өрт — тұншықтыратын қолын ашады, жағуға     ядролық от 

Айқай —                                             дем   соңғы дем, Адам                                                                                                                                айқай 

Тыныштық алдындағы дауыл

Таң атпаған қараңғылық

Барлық үміт пен өмір сөнді

Тыныштық алдындағы дауылмен

Күйіп-жану — геноцид кезінде, тыныс өлімге әкелетін түтінмен шығады

Тұншығу — улы желде өлім мініп, біздің барлық қасіретімізді жоққа шығарады

Жоғалған — ойын чек мен аяқталады және бұл жолы ешкім жеңілмейді

Өлген — шындықты кеш көреміз, бәрі бір адамның күнәсі үшін өледі

Тыныштық алдындағы дауыл

Таң атпаған қараңғылық

Барлық үміт пен өмір сөнді

Тыныштық алдындағы дауылмен

Біз енді өзімізді көрсете алмаймыз

Басы бар, соңы жоқ

Енді біз соңына дейін келуіміз керек

Аспан — қара түсті төбесінде созылған, шексіз қара ағаштан жасалған бейіт

Жер — өлгендердің астында қирап, бұзылып, жеп кетеді

Өлі — күл жерді көміп, бүкіл сүйектерімізді көму үшін

Тыныш                           қайғылы         жерлеу    аза                      

Тыныштық алдындағы дауыл

Таң атпаған қараңғылық

Барлық үміт пен өмір сөнді

Тыныштық алдындағы дауылмен