Via The End - Deathstars

I lit my scars in a new cigarette’s light

The heart crawls to meet, meet the shock

As the tender steel hits the naked skin

So life has first begun when death wins

It is so deep

It is so cold

It is so sharp

It is for foretold

I cast the dust into the path to really see

The bonds of my blood turn, turn so cold

All the childhood’s memories scream inside of me The pain for this world sets the other free

It is so deep

It is so cold

When the colors blend to black

It is so sharp

It is foretold

Via the end

The loneliness won’t leave me alone

Summer infernal paradisial hell

The sheer absence is the only prison

I understand now

The toll of the bell

It is so deep

It is so cold

When the colors blend to black

It is so sharp

It is foretold

Via the end

It is so deep

It is so cold

When the colors blend to black

It is so sharp

It is foretold

Via the end

Мен тыртықтарымды жаңа темекінің жарығында жақтым

Жүрек  кездесуге, сілкініске қарсы шығады

Нәзік болат жалаңаш теріге тигенде

Сондықтан өмір ең алғаш өлім жеңген кезде басталды

Ол соншалықты терең

Өте суық

Ол соншалықты өткір

Бұл алдын ала айтылған

Мен шын көру үшін жолға шаң                                                             кө                          |

Менің қанымның байланыстары айналды, сонша суытады

Балалық шақтың барлық естеліктері ішімде сайрап жатыр Бұл дүние үшін азап басқаларды босатады

Ол соншалықты терең

Өте суық

Түстер қараға араласқанда

Ол соншалықты өткір

Бұл болжам болған

Соңы арқылы

Жалғыздық мені жалғыз қалдырмайды

Жазғы жұмақ тозағы

Мөлдір жоқтық жалғыз түрме

Мен енді түсіндім

Қоңыраудың  ақылы

Ол соншалықты терең

Өте суық

Түстер қараға араласқанда

Ол соншалықты өткір

Бұл болжам болған

Соңы арқылы

Ол соншалықты терең

Өте суық

Түстер қараға араласқанда

Ол соншалықты өткір

Бұл болжам болған

Соңы арқылы