O menino da porteira - Daniel

Toda vez que eu viajava pela estrada de Ouro Fino

De longe eu avistava a figura de um menino

Que corria abria a porteira e depois vinha me pedindo

Toque o berrante seu moço

Que é pra eu ficar ouvindo

Quando a boiada passava e a poeira ia baixando

Eu jogava uma moeda e ele saía pulando

Obrigado boiadeiro

Que Deus vá lhe acompanhando

Pra aquele sertão à fora meu berrante ia tocando

Nos caminhos desta vida muito espinho eu encontrei

Mas nenhum calou mais fundo

Do que isto que eu passei

Na minha viagem de volta qualquer coisa eu cismei

Vendo a porteira fechada o menino não avistei

Arriei do meu cavalo num ranchinho à beira chão

Vi uma mulher chorando, quis saber qual a razão

Boiadeiro veio tarde, veja a cruz no estradão

Quem matou o meu filhinho foi um boi sem coração

Lá pras bandas de Ouro Fino levando gado selvagem

Quando passo na porteira até vejo a sua imagem

O seu rangido tão triste mais parece uma mensagem

Daquele rosto trigueiro desejando-me boa viagem

A cruzinha no estradão do pensamento não sai

Eu já fiz um juramento que não esqueço jamais

Nem que o meu gado estoure, e eu precise ir atrás

Neste pedaço de chão berrante eu não toco mais

Мен Оуро Фино жолымен саяхаттаған сайын

Алыстан мен ұл баланың бейнесін көрдім

Кім жүгіріп барып қақпаны ашады, сосын келіп менен сұрайды

Мүйіз ойна, жас жігіт

Мен не тыңдауым керек

Отар өтіп, шаң басып жатқанда

Мен тиын лақтырдым, ол секірді

Рахмет сізге ковбой

Алла сізге серік болсын

Сыртта менің мүйізім ойнап тұрды

Бұл өмірдің соқпақтарында мен көп тікенді таптым

Бірақ ешқайсысы тереңге түспеді

Менің басымнан өткеннен де

Қайтар сапарымда бір нәрсе туралы ойладым

Жабық қақпаны көріп, мен баланы көрмедім

Мен аттан түстім, жердің шетіндегі шағын фермада

Мен жылап тұрған әйелді көрдім, себебін білгім келді

Боядейро кешігіп келді, жолдағы крестті қараңыз

Кішкентай баламды өлтірген адам жүрегі жоқ өгіз еді

Оуро Финода жабайы малды алып жатыр

Қақпаның алдынан өтіп бара жатсам, тіпті бейнеңді көремін

Оның сықырлауы хабарға көбірек ұқсайды

Маған жақсы сапар тілеп тұрған қара жүз

Ой тас жолындағы кішкентай крест кетпейді

Мен ешқашан ұмытпайтын ант бердім

Малым жарылып, артынан барсам да

Мен бұл тамаша жерде енді ойнамаймын