Solace - Countless Skies

Still is the day that marries the shade

As eternal night descends

Long is the eve that holds no reprieve

From a torment without end

Beneath a starlit sky, a faint and doleful sigh

No wind to carry it beyond this empty realm

The light was all but gone when sang this mournful song

But not a soul in sight could hear this verse of overwhelming grief

Still is the night that holds no respite

As the hours turn to years

Long is the day undying and grey

Where the sun has disappeared

«In each of these eyes

Lay the answer

But time left them blind

So now I wander»

In the absence of light

Where time has lost its place

A labyrinth of broken dreams

A token of her grace

As the fallen leaves

Return to paint the path

Her final resting place

Will shimmer with the stars

Әлі де көлеңкеге үйленетін күн

Мәңгілік түн батқан сайын

Кешіктірмейтін кеш  ұзақ 

Шексіз азаптан

Жұлдызды аспан астында әлсіз және мұңды күрсіну

Оны осы бос аумақтан артқа тасымал жоқ жоқ

Бұл мұңды әнді шырқағанда нұр сөніп қалды

Бірақ көз алдында бірде-бір жан бұл ауыр қайғының өлеңін ести алмады

Бұл түн әлі де тынығуға мүмкіндік бермейді

Сағат жыл жыл  бұрады

Ұзақ  күн мәңгілік және сұр

Күн жоғалған жерде

«Осы көздердің әрқайсысында

Жауабын жаз

Бірақ уақыт оларды соқыр етті

Қазір мен адасып жүрмін »

Жарық болмаған жағдайда

Уақыт өз орнын жоғалтқан жерде

Үзілген армандардың лабиринті

Оның рақымының белгісі

Құлаған жапырақтар сияқты

Жолды бояуға  оралыңыз

Оның соңғы демалатын жері

Жұлдыздармен жарқырайды