Warrior In The Fire (A Poem) - Christine D'Clario

It’s the dead of night and all I can hear

Is the crackling sound of my thoughts burning

Like ancient coals on the furnace of my mind

Not a path in sight, just a turning wheel

Of the muffled chatter that has me

Caught, running, treading in my soul

And I seek, hoping to find

Yet, I wrestle with someone, a worthy opponent indeed

Weighed, measured, and matched to perfection, with every ounce of my strength

Proven on the battlefield, she spots the scars of all the fights she’s won

Slowly, in the flickering light, of the flaming heat of my palms

I can see hr silhouette and hear hr sounding march

Oh, how I fought her in the dark, so many faceless blows

And now, I feel my trembling heart anticipate the rapidly coming vision of her

face

«Who is this fearless warrior that just won’t let go?»

I ask myself as

Step by step, she enters into the realm of my sight

Then, suddenly, like lumineers, I now can see the face that I’d feared for so

long

As the rays of fire shine golden unto her emerging brow

I know somehow, I sensed familiar questions in my wake

The fierce opponent I’d called, she appeared in stunning glow

And as she smiled I began to know, what all this time I’d failed to see

The valiant warrior enemy, was no one else, but me

Бұл түн қараңғысы және мен естимін

Ойларымның тырқылдаған дыбысы

Ойымның пешіндегі көне көмірлер сияқты

Көрінетін жол емес, айналмалы доңғалақ

Мендегі күңгірт әңгімеден

Ұсталып, жүгіріп, жанымды басып жүр

Мен іздеймін, табамын деген үмітпен

Дегенмен, мен біреумен, лайықты қарсыласпен күресемін

Менің күш-қуатымның әр унциясымен өлшеніп, өлшеніп, мінсіздігімен сәйкестендірілді

Ұрыс даласында дәлелденген ол жеңген барлық жекпе-жектердің ізін байқайды

Ақырын, жарқыраған жарықта, алақанымның жалынды жылуында 

Мен с силуэт  көремін          сағ дыбысты маршты                                                                                            көр                  �   Марш  |

О, мен оны қараңғыда қалай шайқастым, қаншама жүзсіз соққылар

Енді мен дірілдеген жүрегім оның тез келе жатқан көрінісін күтіп тұрғанын сеземін

бет

«Осы батыл жауынгер кім?»

деп өзіме сұрақ қоямын

Ол бірте-бірте менің көру аймағына кіреді

Сосын, кенеттен, люминесторлар сияқты, мен қорқатын жүзді енді көремін.

ұзақ

Өрттің сәулелері оның пайда болған қасына алтындай жарқырап тұрғандай

Мен қандай да бір жолмен білемін, мен өзімнің оянған сұрақтарымды сезінемін

Мен шақырған қаһарлы қарсылас, ол таңғаларлық жарқырап көрінді

Ол күлген кезде мен осы уақыт ішінде нені көре алмағанымды біле бастадым.

Ержүрек жауынгер дұшпан, меннен басқа ешкім болмады