Do You Ever - Ché Aimee Dorval

If you ever find yourself believing

all those things you made up

to save yourself the trouble

of having to explain — yeah

the mess you’re in

we are in the same boat

Just struggling to remain afloat

on this pond we’re in (?)

Do you ever go just a little too far?

Do you ever — fight to escape who you are?

Do you ever — try to get by on your smile?

And do you ever — wake in a shroud of denial, once in a while

Wondering why

What’s the next step

The first is admitting you may have

a problem in saying it out loud

anyone will do

we need to get used to the concept

The truth seems better skewed (?)

But seeing is believing

And you can’t see the truth

Do you ever go just a little too far?

Do you ever — fight to escape who you are?

Do you ever — try to get by on your smile?

And do you ever — wake in a shroud of denial, once in a while

Wondering why

«That's not it»,

You said as you looked to the ground

While wearing that unembraced frown

«I must have been thinking aloud»,

And now there’s no turning back now

«And there’s that familiar — taste.

Of my foot in my mouth.»

Өзіңізді сеніп жүрген кезіңіз болса

сіз ойлап тапқан барлық нәрселер

 өзіңізді қиындықтан құтқару үшін

түсіндіру                               — иә

сіз жатқан бейберекетсіздік

біз бір қайықтамыз

Жай ғана суда қалу үшін күресуде

біз осы тоғанда (?)

Сіз біраз уақытқа барасыз ба?

Сіз бір-біріңізбен бірге жүресіз бе?

Сіз бірде-бір-жасыңыз - күлімсіреуге тырысасыз ба?

Сіз бір кездері                                                      

Неге екен деген ой

Келесі қадам қандай

Бірінші  болуы мүмкін екенін мойындау

оны қатты айту проблемасы

кез келген адам жасайды

Біз ұғымға үйренуіміз керек

Шындық жақсырақ бұрмаланған сияқты (?)

Бірақ көру сену

Ал сіз шындықты көре алмайсыз

Сіз біраз уақытқа барасыз ба?

Сіз бір-біріңізбен бірге жүресіз бе?

Сіз бірде-бір-жасыңыз - күлімсіреуге тырысасыз ба?

Сіз бір кездері                                                      

Неге екен деген ой

«Бұл сол емес»,

-дедің сен жерге қарап

Сол құшақсыз қабағын киіп тұрғанда

«Мен дауыстап ойлаған болуым керек»,

Енді енді артқа жол жоқ

«Ал мынау таныс — дәмі.

Аяғымның аузыма .»