Can Bedenden Çıkmayınca - Cengiz Coşkuner

Kara haber tez duyulur unutsun beni demişsin

Bende kalan resimleri mektupları istemişsin

Üzülme sevdiceğim bir daha çıkmam karşına

Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Kurumuş bir çiçek buldum mektupların arasında

Bir tek onu saklıyorum onu da çok görme bana

Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca

Bütün hüzünlü şarkılar hatırlatır seni bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Kırıldı kanadım kolum ne yerim var ne yurdum

Gurbet ele düştü yolum yuvasız kuşlar misali

Selvi boylum senin için katlanırım bu yazgıya

Böyle yazmışsa yaradan kara toprak yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Қара хабар тез естілді, ұмыт мені дедің

Мен қалдырған суреттер мен хаттарды алғыңыз келді

Мұңайма, жаным, енді алдыңа шықпаймын

Саған соңғы рет жазып отырмын, маған естеліктер жеткілікті

Дүниеге өмір беретін Алла жанды алатынын ұмытпа

Жан тәннен кетпей тұрғанда мен сені қалай ұмытамын

Мен хаттардың арасынан кептірілген гүл таптым

Мен оны тек сақтаймын, мен үшін оны көп көрмеңіз

Біз жылдар бойы ең әдемі махаббатпен өмір сүрдік

Мұңды әндердің бәрі сені еске түсіреді

Дүниеге өмір беретін Алла жанды алатынын ұмытпа

Жан тәннен кетпей тұрғанда мен сені қалай ұмытамын

Қанаттым, қолым сынды, Орын да, үйі де жоқ

Үйсіз жер ұясыз құстай қолыма түсті

Биік кипарис, бұл тағдырды мен сені көтеремін

Осылай жазса, маған қара топырақ жетеді

Дүниеге өмір беретін Алла жанды алатынын ұмытпа

Жан тәннен кетпей тұрғанда мен сені қалай ұмытамын