Vila Do Sossego - Cássia Eller

Oh, eu não sei se eram os antigos que diziam

Em seus papiros, papillon já me dizia

Que nas torturas toda carne se trai que normalmente, comumente, fatalmente,

felizmente, displicentemente o nervo se contrai

Oh, com precisão

Nos aviões que vomitavam pára-quedas

Nas casamatas, caso vivas, caso morras

E nos delirios meus grilos rever

O casamento, o rompimento, o sacramento, o documento

Como um passatempo quero mais te ver

Oh, com afliçao

O meu treponema não é pálido nem viscoso

Os meus gametas se agrupam no meu som

E as querubinas, meninas, rever

Um compromisso submisso, rebuliço no curtiço

Chame o padre «ciço» para me benzer

Oh, com devoção

Әй, әлгі қарттар айтты ма, білмеймін

Папиллон өзінің папирустарында маған айтып қойған

Бұл азаптауда барлық тән әдетте, әдетте, өліммен аяқталады,

бақытымызға орай, жүйке жиырылады

О, дәл

Парашюттерді лақтырған ұшақтарда

Казематтарда, тірі қалсаң, өлсең

Ал алданғанда менің крикеттерім қайтадан көреді

Неке, бұзу, сахна, құжат

Хобби ретінде мен сені көбірек көргім келеді

О, қайғымен

Менің трепонема ақшыл да, тұтқыр да емес

Менің гаметаларым дыбыста топтастырылған

Керубтар, қыздар, шолу

Мойынсұнғыш міндеттеме, төте жолдағы әбігер

Маған батасын беру үшін діни қызметкерді «ciço» деп шақыр

О, берілгендікпен