Потолок - OSMOS

Этот мир как спиннер — он не виден на орбите

в отрыве, не сдвинет континент

Она узнают моё имя, только когда покинут тело

И увидят титры, как в фильме

Демоны внутри, религии

Глиняные идолы, идол из глины изыди

Мои молитвы по ритм, они летят на верх,

Но однажды вернутся в виде ливней

, затерянный мирок

Каждый мой бро поджигает свой джоинт

, вавилон не одинок

Один и тот же сон, повторяется вновь

Значит это было кем-то решено

Живём один днём, и когда-нибудь умрём,

Но я думал небо это потолок

Небо это потолок, небо это потолок

Но я думал небо это потолок

Вечный вьетнам, вечный вьетнам

Вечный вьетнам, но я думал небо это потолок

Бұл дүние спиннер сияқты – орбитада көрінбейді

оқшауланғанда континент қозғалмайды

Ол менің атымды олар денеден шыққанда ғана біледі.

Және олар фильмдегідей несиелерді көреді

Ішіндегі жындар, діндер

Саздан жасалған пұттар, балшықтан жасалған пұттардан шығыңыз

Менің дұғаларым ырғақты, олар шыңға ұшады,

Бірақ бір күні олар жаңбыр түрінде қайтады

, жоғалған әлем

Менің ағамның әрқайсысы өз буынына от қояды

Вавилон жалғыз емес

Сол арман қайтадан қайталанады

Сондықтан оны біреу шешті

Бір күн өмір сүреміз, бір күні өлеміз,

Бірақ мен аспан төбе деп ойладым

Аспан – төбе, аспан – төбе

Бірақ мен аспан төбе деп ойладым

Мәңгілік Вьетнам, мәңгілік Вьетнам

Мәңгілік Вьетнам, бірақ мен аспан төбе деп ойладым