Foggy Dew - Beltaine

It was down the glen one Easter morn to a city fair rode I

There Armed lines of marching men in squadrons passed me by

And no fife did hum nor battle drum did sound it’s dread tatoo

But the Angelus bell over the Liffey swell rang in through the foggy dew

Right proudly high in Dublin Town they hung out the flag of war

It was better to die 'neath an Irish sky than at Sulva or Sud El Bar

And from the plains of Royal Meath strong men came hurrying through

While Britannia’s Huns, with their long range guns sailed in through the foggy

dew

'Twas England bade our wild geese go that small nations might be free

But their lonely graves are by Sulva’s waves or the shore of the Great North Sea

Oh, have they died by Pearse’s side or fought with Cathal Brugha

Their names we will keep where the fenians sleep 'neath the shroud of the foggy

dew

But the bravest fell, and the requiem bell rang mournfully and clear

For those who died that Eastertide in the springing of the year

And the world did gaze, in deep amaze, at those fearless men, but few

Who bore the fight so freedom’s light might shine through the foggy dew

Пасха мерекесінің таңында қала жәрмеңкесіне міндім

Сол жерде менің қасымнан эскадрильядағы марштың қарулы саптары өтті

Бұл қорқынышты татуировка екенін бірде-бір бестік ызылдаған да, барабан да естімеген

Бірақ Лиффидің үстіндегі Анджелус қоңырауы тұманды шық арқылы сыңғырлады

Олар Дублин Таунында мақтанышпен соғыс жалауын іліп қойды

Сульвада немесе Суд Эль-Барда өлгеннен гөрі, Ирландия аспанында өлген жақсырақ болды.

Король-Мэт жазығынан күшті адамдар асығыс өтіп жатты

Британдық ғұндар ұзақ қашықтықтағы зеңбіректерімен тұман арқылы жүзіп бара жатқанда

шық

«Англия біздің жабайы қаздарға кішкентай ұлттар азат болуы мүмкін деп бұйырды

Бірақ олардың жалғыз бейіттері Сульваның толқынында немесе Ұлы Солтүстік теңізінің жағасында.

О, олар Пирстің қасында өлді ме немесе катал Бругамен соғысты ма?

Олардың атын                                                            

шық

Бірақ ең батыл құлады, ал қоңырау реквиемі қайғылы және анық соғылды

Жылдың көктемінде сол Пастерда қайтыс болғандар үшін

Әлем сол қорқынышты адамдарға таң қалды, бірақ аз

Бостандық нұры тұманды шық арқылы жарқырауы үшін күресті кім көтерді