Sota valon jumalaa vastaan - Behexen

Suuren pimeyden varjo on laskeutunut ylle pyhien kirkkojen

Kun Saatanan mustin siivin saavuimme maillenne

Nyt iskemme kirkkonne tuleen.

Nauraen katsomme kun pyhät alttarit mustuvat

Kun lieskat lyövät kristuksen kuvaan polttaen sen unohduksiin ikuisiksi ajoiksi

Kun kalpeat kyyneleenne vierivät me iskemme teidät maahan

Olemme nousseet sotaan valon jumalaa vastaan

Te säälittävät surkimukset jotka polvillanne itkien

Kaivatte tuhkasta kadonnutta hyvyyttä toivotte pian heräävänne unesta

Mutta katsokaa sillä tämä ei ole unta

Tunne kuinka roihuava kirkkosi lämmittää rumia kasvojasi

Yön tyhjyydessä tuuli ulvoo susien äänin raunioissa palaneen kirkon

Puhaltaen unohduksiin kaiken sen häpeän jonka kerran rakensitte

Ja niin on oleva että vielä kerran tulevat liekit nousemaan

Mustempana ja uljaampana kuin koskaan

Қасиетті шіркеулерге үлкен қараңғылықтың көлеңкесі түсті

Шайтанның қара қанаттары жеріңе келгенде

Енді сенің шіркеуіңдегі отты жағамыз.

Қасиетті құрбандық үстелдері қарайған кезде біз күле қараймыз

Жалын Мәсіхтің бейнесін соғып, оны мәңгілікке ұмытып кетеді

Бозарған көз жасың ағып жатқанда, біз сені жерге ұрамыз

Біз жарық құдайына қарсы соғысқа шықтық

Жанашырлық танытып, жылайсың

Күлдің жоғалған жақсылығын аңсайсың, тезірек оянарсың деп үміттенесің

Бірақ қараңыз, бұл арман емес

Сіздің дірілдеген шіркеуіңіз сіздің ұсқынсыз жүзіңізді қалай жылытатынын сезініңіз

Түннің бостығында өртенген шіркеудің қирандыларында жел қасқырлардың дауысын айтады

Бір кездері жасаған ұяттың бәрін ұмытып кету

Осылайша, жалын қайтадан көтеріледі

Бұрынғыдан да қара және батыл