Void of Empathy - Beheaded

Striving amongst walls of horrid thoughts

Pensive corridors ramify and deplete solemnly

Opposing currents in the blend of life flow by

Incessant left hand path will never cease to sigh

Unearthly presences shudder out my brain

Inhuman is their world, sanity is profaned

Tears cling to my eyes and blind my sight

Chronologically surpassed and forged in plight

The darkest silhouettes weep

In sepulchral tones of sorrow

As the gates of deepest sinisters

Are pulled apart in a repulsive climax of shrills

Attempt at conveying thoughts to words

My tortured heart pulsates, my eyes decay

What’s present in my mind is perpetually incised

From preordained gladness I’m eternally deprived

Embraced to my innerself I await the night

Empathy’s void hugs me in the absence of light

What warmed my heart and lit my way

Is now the hatred that runs in my veins

Miserable sense of being burns its path deep

The sweet fragrance of anguish draws me in my sleep

The carnal lips of death press tightly against mine

Now my weakened soul surrenders to the undivine

Spiritually chanting doom In sepulchral tones of sorrow

As the gates of deepest sinisters

Confine my deafening shouts of pain

Жан түршігерлік ойлардың қабырғалары арасында ұмтылу

Ойға шомылған дәліздер салтанатты түрде таралып, таусылады

Тіршілік қоспасындағы қарама-қарсы ағымдар ағып жатыр

Үздіксіз сол қолдың жолы күрсінуді тоқтатпайды

Бейтаныс қатысулар миымды дірілдейді

Олардың әлемі адамгершілікке жатпайды, ақыл-ойы арсыздық

Көзіме жас ілініп, көзімді соқыр етеді

Хронологиялық жағынан асып түсті және қиын жағдайда  жалғанды

Ең қараңғы силуэттер жылайды

                қайғы 

Ең терең зұлымдардың қақпасы ретінде

Шырылдаулардың жітімсіз  шарықтау шарықтау    бөлінеді

Ойларды сөзбен жеткізу әрекеті

Қиналған жүрегім соғып, көзім шіріп кетті

Менің ой           мәңгілік   мәңгілік  ойып                                      мәңгілік   мәңгілік  ойып                              мәңгілік   мәңгілік   ойып   болып                           мәңгілік   мәңгілік  кесілген

Алдын ала белгіленген қуаныштан мен мәңгілікке айырылдым

Іштей құшақтап түнді күтемін

Жарық болмаған кезде эмпатияның бостығы мені құшақтайды

Жүрегімді жылытып, жолымды нұрландырған нәрсе

Қазір менің тамырларымда жүрген жеккөрушілік

Қайғылы болмыс сезімі оның жолын терең күйдіреді

Азаптың тәтті хош иісі мені ұйқыға  тартады

Өлімнің тән еріндері мені қатты қысып тұр

Енді менің әлсіреген жаным құдайсызға бағынады

Рухани жырлау азап. Қабірлік мұңда

Ең терең зұлымдардың қақпасы ретінде

Менің саңыраулық айқайларымды шектеңіз