Отбросив груз - Басота

Мне кажется, пора сегодня закончить с этой клоунадой.

Мы все взрослые люди, мы все делаем музыку.

Отбросив груз, мы тихо дальше едем.

Кто писал тексты Slim-у?

Ваня Ленин.

И к великому сожалению наш кругозор.

Давно не видит дальше денег.

На этих стенах давно нет наших тэгов.

И там, где был цветочный — теперь стоит аптека.

Забыли ветки метрополитены.

И людей с которыми убивались дома.

Делать нех*й.

Ты не Басота брат, и правда только я Басота.

А если ты про басоту, то там другое слово.

Расслабься, никто из нас не образцовый.

Но у кого-то под ногами мир, а у кого-то цоколь.

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Мои сомкнулись локально, ну!

Нам нормально и в подвале, ну и ладно.

Ну давай так и оставим.

Нам навязали, за культуру, маргинальность.

А мы сожрали, похвалили и пережевали.

Здесь пили, даже когда зашивались.

Нас боялись, было пох*й.

Нас били — мы стояли.

Но поколение, отошло поссать в огромные.

Очереди за моралью.

И нех*й нам марать, что по всем дворам.

Все мы детвора, чтобы прям скучали.

Там было слишком много мрака и печали.

Но вам дали тут зеленый и вы начали оху*вать.

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Бұл сайқымазақты бүгін аяқтайтын кез келді деп ойлаймын.

Біз бәріміз ересекпіз, бәріміз музыка жасаймыз.

Жүкті түсіріп, біз тыныш жүреміз.

Слимнің сөзін жазған кім?

Ваня Ленин.

Және, өкінішке орай, біздің көкжиектеріміз.

Ұзақ уақыт бойы ол ақшадан басқаны көрмейді.

Бұл қабырғаларда біздің белгілер көптен бері жоқ.

Ал гүл дүкені болған жерде қазір дәріхана бар.

Метро желілерін ұмытып қалдым.

Және олар үйде өлтірілген адамдар.

Қиындық жасау үшін.

Сіз Басота ағасы емессіз, ал шын мәнінде мен ғана Басотамын.

Ал егер сіз бассота туралы айтатын болсаңыз, онда басқа сөз бар.

Демалыңыз, ешқайсымыз үлгілі емеспіз.

Бірақ біреудің аяғының астында дүние бар, ал біреудің жертөлесі бар.

Бізге жақын адамдардың денсаулығы, теңіз жағасындағы үй керек.

Анаңның күлкісі керек, Серфингтің үні керек.

Елімізде тыныш, ашық аспан керек.

Бірақ бұл ертеңгі априори, әйтпесе ...

Бізге жақын адамдардың денсаулығы, теңіз жағасындағы үй керек.

Анаңның күлкісі керек, Серфингтің үні керек.

Елімізде тыныш, ашық аспан керек.

Бірақ бұл ертеңгі априори, әйтпесе ...

Шахта жергілікті жерде жабылды, жақсы!

Жертөледе жақсымыз, жарайды.

Жарайды, солай қалдырайық.

Бізге мәдениет, маргиналдық үшін таңылған.

Ал біз тамақтанып, мақтап, шайнадық.

Олар тіккен кезде де осында ішетін.

Біз қорқып кеттік, бұл қатты болды.

Бізді ұрды - біз тұрдық.

Бірақ ұрпақ үлкендерге сіресуге кетті.

Адамгершілікке кезекке тұру.

Неге біз барлық аулаларды аралап жүрмеске.

Біз бәріміз жалықтыратын баламыз.

Тым қараңғылық пен қайғы болды.

Бірақ олар саған бұл жерде жасыл түсті берді, ал сен сиқырлай бастадың.

Бізге жақын адамдардың денсаулығы, теңіз жағасындағы үй керек.

Анаңның күлкісі керек, Серфингтің үні керек.

Елімізде тыныш, ашық аспан керек.

Бірақ бұл ертеңгі априори, әйтпесе ...

Бізге жақын адамдардың денсаулығы, теңіз жағасындағы үй керек.

Анаңның күлкісі керек, Серфингтің үні керек.

Елімізде тыныш, ашық аспан керек.

Бірақ бұл ертеңгі априори, әйтпесе ...