Kına - Bahadır Tatlıöz, Gökhan Türkmen, Mehmet Erdem

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

(Annem ağlar duyana, vay)

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

(İnsan) (Sesin çıksın)

Anlatsam nefes yetmez

Dinlersen de dert bitmez

Dünyada gördüklerim

Kalpte beş para etmez

Haykırsan da kalem yetmez, ah

Çare lazım, dilek yetmez

Sen de susma bi' şey söyle

Bu devran gitmez böyle

Bir ışık yak

Karanlıkta gözüksün

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Lütfen anne yapma, gelinlik değil bu, bana kefen

Senin yanın olmalıyken yerim mezarda beden

Omuzlarım çöktü, yüküm ağır bedel

Top oynarken düğünüme geldim, suçum ne ki, neden?

Babamın borcu için gelin gittim farka

Yaşım henüz on üç, on üç dönüm edermişim arsa, tüeh

Konuşma hakkım var mı cesaretim varsa bugün?

Gühanım neydi?

Yarın esaretim kalsa

Kitap kalem kokusunu almadı hiç burnum

Oyuncak değil gerçek bebeklerleydi benim oyunum

«Çocuk gelin"deyip alay ettiler sokakta

Hayat erken tokat vurdu o yüzden eğik bu boynum

İçimde uçan kelebekler, öldü zalimler

Mecbur eden beni buna vicdansız âlimler

Baba elinle verdin beni, farkın yok hainden

Her gün işkence gördüm, mutlu musun bu hâlinden?

Sormadın asla, sormadın asla (Ya)

Nasıl nefes alıcan bunca günahla?

(Shit)

Yüzün kabusu oldu, söz verdin oysa

Şiddetli geçimsizlik, hani biz değişmiştik (Ya)

Sokaklar karanlık soğuk, bakışlar yalanlar donuk

Kadınlar güvende değil, kabul et bu şehir sorun

Öğrendik dünyanın tepesindeydi erkek (Yeah)

Bi' kız babası olacaksın er geç

Evde gördü şiddet, babam dedi «Vursun»

Sevdi seni sonsuz, kocam dedi «Olsun»

Sokakta görür taciz, «Namus"deyip sussun

Şimdi düşün, kızın dikilip bunları sorsun

Özgürlüğüne âşık olup hep kanatlarını kırdın, hayır

«Kur"dedi «Empati», dedin «Hayır»

Son nefesinde gözleri kaldı (Şşşh)

Sanma son nefesi sana kalsın

Hep fırtına yağmur

Güneş açmadı üstüne puslu hayatın

Hep seveni ezdi, ezeni sevdi insan

Hep korku kabus

Bi' çocuk gözü yaşlı tanırken hayatı

Hep göreni ezdi, susanı sevdi insan

Ağlatma dert, söyletme dert

İçindeki çığlığa kulak ver, sesin çıksın

Susma yeter, ömür dediğin bir gün biter

Yazdıkların miras kalır, beden göçer

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay (Duyana vay)

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

(Hesap verene)

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

(Annem ağlar duyana, vay)

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Шұңқырыңызға раушан гүлдер тігіледі

Хна қолдарға сурет салады

Анам жылайды, уау

(Анам жылайды, уау)

дүниеден ұрланған

Ол ақыретте жанатыны сөзсіз

Күндердің күнінде есеп берушіге қасірет

(Адам) (Дыбысы шығады)

Айтсам, дем алу аздық етеді

Тыңдасаң да бәле бітпейді

дүниеде не көремін

жүрегінде түкке тұрғысыз

Айқайласаң да қалам жетпейді, ә

Көмек керек, тілек жеткіліксіз

Үндемей, бірдеңе айт

Бұл жолы бұлай өтпейді

шамды жағу

қараңғыда көрінеді

Шұңқырыңызға раушан гүлдер тігіледі

Хна қолдарға сурет салады

Анам жылайды, уау

дүниеден ұрланған

Ол ақыретте жанатыны сөзсіз

Күндердің күнінде есеп берушіге қасірет

Шұңқырыңызға раушан гүлдер тігіледі

Хна қолдарға сурет салады

Анам жылайды, уау

дүниеден ұрланған

Ол ақыретте жанатыны сөзсіз

Күндердің күнінде есеп берушіге қасірет

Өтінемін, ана болма, бұл той көйлегі емес, маған кепен

Мен сенің жаныңда болуым керек кезде, мен көрде денені жеймін

Иығым шалқып, жүгім ауыр баға

Тойыма доп ойнап келдім, менің кінәм не, неге?

Әкемнің қарызы үшін мен айырмашылыққа бардым

Менің жасым он үште, бұрын он үш сотық жерім бар еді, түех

Бүгін батыл болсам, сөйлеуге құқығым бар ма?

Менің күнәм не болды?

Ертең тұтқында болсам

Менің мұрным ешқашан кітап пен қаламның иісін сезбеген

Менің ойыным ойыншықтармен емес, нағыз қуыршақтармен болды

«Бала келін» деп көшеде келеке етті.

Өмірді ерте ұрды, сондықтан менің мойным қайырылды

Ішімде ұшқан көбелектер өлді, залымдар

Мені осыған мәжбүрлеген намыссыз ғалымдар

Әке, сен маған қолыңмен бердің, сатқыннан айырмашылығың жоқ

Мені күнде қинады, сен осылай бақыттысың ба?

Сіз ешқашан сұрамадыңыз, ешқашан сұрамадыңыз (Иә)

Осыншама күнәмен қалай дем аласың?

(Бұт)

Сіздің бетіңіз қорқынышты болды, бірақ сіз уәде бердіңіз

Біз өзгерген кезде қатты келіспеушілік (Иә)

Көшелер қараңғы салқын, көзқарас бұлыңғыр

Әйелдер қауіпсіз емес, мойындаңыз, бұл қала проблема болып табылады

Біз оның әлем адамының шыңында екенін білдік (Иә)

Ерте ме, кеш пе қыздың әкесі боласың

Үйдегі зорлық-зомбылықты көрді, әкем «ұрсын» деді.

Ол сені шексіз сүйді, күйеуім "болсын" деді

Көшеде қорлық көріп, «намыс» деп, аузын жапты

Енді ойлан, қызың тұрып мыналарды сұрасын

Сіз өз еркіндігіңізге ғашық болып, әрқашан қанатыңызды сындырдыңыз, жоқ

«Орнату» ол «Эмпатия» деді, сіз «Жоқ» дедіңіз

Оның көздері соңғы демінде қалды (Шщ)

Бұл сіздің соңғы деміңіз деп ойламаңыз

үнемі жаңбыр жауады

Тұманды өміріңе күн нұры түспеді

Қашанда ғашықты езген, залымды адам сүйген

Әрқашан қорқынышты түс

Өмірді көзіне жас алған бала

Адамдар әрқашан көріпкелді жаншып, Сюзанды жақсы көрген.

Мені жылатпа, уайымдама

Ішіңіздегі айқайға құлақ түріңіз, дауысыңыз шықсын

Тек үндеме, бір күні өмір бітеді дейсің

Жазғаныңыз тұқым қуалайды, тән өледі

Шұңқырыңызға раушан гүлдер тігіледі

Хна қолдарға сурет салады

Анам жылайды, уау

дүниеден ұрланған

Ол ақыретте жанатыны сөзсіз

Күндердің күнінде есеп берушіге қасірет

Шұңқырыңызға раушан гүлдер тігіледі

Хна қолдарға сурет салады

Менің анам жылайды, уау (есту үшін уау)

дүниеден ұрланған

Ол ақыретте жанатыны сөзсіз

Күндердің күнінде есеп берушіге қасірет

(шот берушіге)

Шұңқырыңызға раушан гүлдер тігіледі

Хна қолдарға сурет салады

Анам жылайды, уау

(Анам жылайды, уау)

дүниеден ұрланған

Ол ақыретте жанатыны сөзсіз

Күндердің күнінде есеп берушіге қасірет